"Hayır. Tam olarak birini beklemiyordum. Yalnızca insan her zaman birini bekler, bilirsiniz."
Sayfa 187Kitabı okudu
Trajedi deneyim yokluğudur.
Turfan Gökalp anlatıyor:
Sanırım 1959 yılıydı. Teğmen olarak Diyarbakır'da görevliyim. Üs komutanımız Kıdemli Hava Kurmay Albay Cevat Tunalı beni çağırttı. Gittim. Makamında bir Fransız karacı albayla birlikteydi. Misafiri Fransa'nın Türkiye nezdinde 'ataşerniliteri' imiş. 'Sen Diyarbakırlı'sın. Arabanı al ve misafirimi gezdir . . .' dedi. Ben
Jimmy ve Umutsuz Kadın
"Sahici" insanlarla tanışma fırsatı olmamıştı. Çok azımızın bu fırsatı olur. Yalnızca tanışmadığımız insanlar "sahici" insanlardır, basit, saf, dolaysız olarak içten, bozulmamış kişiler. Ah şu tanışmadığımız basit, sahici, bozulmamıs insanlar. Ne büyük bir trajedi.
Sayfa 148Kitabı okudu
Robert oturdu. “Lanet olsun Ned Stark. Sen ve Jon Arryn, ikinizi de çok sevdim. Bana neler ettiniz böyle? Kral sen olmalıydın. Ya da Jon.”
“Sizin daha iyi gerekçeleriniz vardı Majesteleri.”
“Sana içmeni söyledim, tartışmanı değil. Beni sen kral yaptın, en azından kralı dinleyecek kadar nezaket göster. Bana bir bak Ned. Kral olmanın bana
Sayfa 324Kitabı okudu
O böyle biriydi. Her şeyi sanki kendi iç sorunuymuş gibi kendi içinde hallederdi.