Öyle büyük bir küçüklük hissediyorum ki o an,o kadar hiç hissediyorum ki kendimi ve o kadar memnunum ki halimden,dünyayı versen boş.
Kendimden çıkıp gidiyorum,taşınıyorum,bana ait ne varsa ayrılıyorum hepsinden,ben de ona şöyle cevap veriyorum:
"İyi ki parmaklarım kopmuş."