Hayat tamircisi.İnsan neden bir şeyi yenisiyle değiştirmek yerine tamir etmeyi tercih eder? Çünkü ona değer verir, onunla özel bir ilişkisi vardır, yenisiyle yakalayamacağı ya da yenisinde aramamayı tercih ettiği bir ilişki……Sayısız ,sınırsız alternatifler dünyasında ne bir eşyanın yokluğunu hissediyoruz ne de bir insanın…Oysa bu hız ve bu hızlı değiş tokuş sadece hayatımıza girip çıkan eşyaları ve insanları değil bizi de nesneleştiriyor.Biz de birilerinin hayatında değiş tokuş ettiği nesnelerden bir tanesiyiz sonuçta…Yaşamı bu kadar hızlı değersizleştirmek, içini boşaltmak ve insanı nesneden ayıran kıymetli özelliklerini bu denli hızlı eritip çürütmek sonunda yine eşyaların kaderini yaşamamıza neden olacak.Yerimize yenisi gelecek, bizse çöp…
Mescid-i Aksa'yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yeraltı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerin diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi'nin
— "Görüyorsun ya, dedi. Her şeyinle tam bir insansın. Bu senin hem
üstün özelliğindir hem eksik yanın. Yaradılışın tam günlük yaşamda
her şeyin tam olmasını istiyorsun. Ama olmuyor. Söz gelimi, her işin
her zaman amacına uygun biçimde yürütülmesini istediğin devlet hiz-
metinde bunu bulamadığın için küçük görüyorsun devlet hizmetini.
Sonra, bir insanın çalışmasının her zaman bir amacının olmasını, aşk
ve aile yaşamının her zaman bir olmasını istiyorsun. Bu da olmuyor...
Yaşamın güzelliği, çeşitliliği, olağanüstülüğü gölgelerden, ışıktan
oluşur."