Yaşam kalıcı değildir . Bir ağaçtan düşen yapraklar gibi herşey geçicidir . Hiç bir şey sonsuza dek sürmez ; daimi olan yalnızca değişim ve ölümdür....
_Olmak sözüyle, kişinin hiçbir şeye sahip olmadığı ve istek de duymadığı, yaratıcı bir varoluş biçimini anlatmak istiyorum.
_Sahip olmak(olmamak) eğilimi, yaşamlarının ana konuları; para hırsı, şöhret ve yönetim gücüne erişmek olan batı toplumlarına özgüdür.
_Sahip olmak eğilimindeki bir insan, mutluluğu başkalarına üstün olmakta ve fethetme,
_İnsan, kendisini aşmakla kalmaz, kültürünü de aşar. Kültüründen ve toplumundan gittikçe ayrı düşmeye başlar. İnsanlık ailesinin bir bireyi olmaya başlayıp yerel grubundan ise uzaklaşır. Evrenselcilik’in temeli kesinlikle burada yatmaktadır.
_Hasta insanlar, hasta bir kültürün ürünleridir. Sağlıklı insanlar ise ancak sağlıklı bir kültürde
Tacize uğrayan çocuklar öylesine bağlanırlar ki tacizcilerine. Yaşadıkları o korkunç şeyin tesellisini de tacizi yapanda ararlar. Bu büyük yarayı sen açtın, iyi edecek de sensin ruhuyla. Kanarya yüreklerin çırpınışı.
Hanımlar beyler, benim söylemek istediğim dahi ya da değil, sanatçı ya da değil kimsenin hayatı bir başka kişi için feda edilmemeli, çöpe atılmamalı, hiçlenmemeli.
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir