- Bir sigaran var mı?
İşte böyle başladı. Her şey bu üç kelimeyle başladı. Bir sigaran var mı? Yok, diyebilirdi. Belki de hiç yanıt vermemeliydi. Aslında o gün Zargana Koma'dan bir sigara istememişti. Bir hayatın var mı, diye sormuştu belki de. Ve o, evet demişti. Sana verebileceğim bir hayatım var...
Sayfa 14Kitabı okudu
Kediler raflara düşüyor baba
Kabr üşüyor, damar paslı, koma lütufkâr
Ki tedbir dahi kemik ve mutlaka kar
Yağıyor, kitleniyor bana bir terzi.
Seviyorum çölde çana gerek yok, mersi.
Zift çözülmüş baba derim sıyrılıyor bu taşra
Çok aşık bir polis geçse, vakit daralsa
Ağlamayın kediler
Zina
Sîna
Si.
Evin ev olduğunu, evin şu bir günlük sensizliğinde anladım.Memo da anladı.Anladık ki dünyada en büyük acı sensizlik.N'olur, sensiz koma bizi.
Sayfa 23Kitabı okudu
MUSTAFA KEMAL'İN KAĞNISI
Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
İstanbul
ŞEHR-İ İSTANBUL
bana kalk gidelim deme bu şehirden
ben sevgimi yüreğine kazımışım bu şehrin
ayrılık bana komaz
han duymasam martı çığlığını ezan sesini
hani görmesem kız kulesi'ni çırpınan denizini
belki terk etmek kolay olurdu bu şehri
bana kalk gidelim deme bu şehirden
kolay mıdır yardan ayrılmak
bu şehir minarelerini dikmiş yüreğime
kolay mı sanırsın yıkmak
gel vazgeç koparma gülü dalından
koma beni yurtsuzlar yurduna
bana kalk gidelim deme bu şehirden
bir yaz daha göreyim ölmeden
bir çay daha içeyim büyükada'da
ilkbaharında aşık olayım
sonbaharında yalnız kalayım
bir şiir daha yazayım n'olur
bana kalk gidelim deme bu şehirden
bırak da kara toprağının bile tadına varayım
Sayfa 87 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Koma on yedi yaşında bir çocuk olarak büyümemek üzere donmuştu. Çünkü aynı bedenle yaşamaya başlamış olan ve büyüyen kişinin adı Rio'ydu.
Sayfa 129Kitabı okudu