Nereye ait olduğunu bilen posta güvercini misali kollarının arasına girdim.Sıcaklığı ve sevgisi beni anında sardı.Konuşmadı.Bir açıklama istemedi.Beni teselli etmedi.Tek yaptığı beni kollarına almaktı.
Sayfa 315 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
“Bu şehri özleyecektim. Ama burası benim evim değildi. Tren Kuzeye doğru hızla ilerlerken, birileri sizi ait olduğunuz yere bağlayan ipleri çekiyormuş gibi sürekli ileriye çekilen posta güvercini olmak böyle bir şey miydi, diye merak ettim.”
Sayfa 276Kitabı okudu
BEN YAPAYALNIZIM!..
ESKİ ÂŞİNÂLARIN HİÇ BİRİ AVUTMUYOR BENİ,
BİR MEKTUP YAZMAK İSTİYORUM SANA,
AMA NE KENDİMİ SIĞDIRABİLİYORUM MEKTUBA,
NEDE SENİ!...
İYİSİ Mİ, İLK ANLAŞMA VÂSITAMIZ OLAN,
O BEYAZ GÜVERCİNİ,
POSTA GÖNDERİYORUM...
ONUN HAYALI, BEYAZ KANATLARINA
YAZILI MEKTUBUM!..
Çok anlamlı bir deneyimdin ... :) son ...
İçinizdeki o küçük kıza hep özlemini çektiği sevgiyi verdikçe, eşinize, arkadaşlarınıza, ailenize ve elbette çocuklarınıza verecek daha fazla sevginiz olur. Böylece yalnız kendinizi değil, çevrenizi ve sizden sonraki kuşakları da değiştirmiş olursunuz. Hayatınıza sokmak için onca uğraştığınız sevginin sınırlı bir şey olduğundan, geri alınacağından ya da kaybolacağından korkmanıza gerek yoktur. Sevgi bir posta güvercini gibidir. Biz göndeririz, o her zaman geri gelir.
Gerçek sevgi, artık çok iyi bildiğiniz gibi, insanlara kendilerini sevilmez, yetersiz ya da sorunlu gibi hissettirmez. Sevgi ılık ve güven verici bir şeydir. Hayatınızı iyileştirir, kötüleştirmez.
Hayran olduğumuz yazarlar bize kılavuzluk edemez, çünkü yön duygumuzu içimizde bir pusula ya da posta güvercini gibi taşırız.
Sevgi posta güvercini gibidir. Biz göndeririz, o her zaman geri gelir.
Sayfa 300Kitabı okudu