İnsanoğlunun her bir ferdi kendisine verilen rolü oynamak zorundadır.
Sayfa 141Kitabı okudu
Dedikodu
Kim söylemiş beni
Süheyla'ya vurulmuşum diye?
Kim görmüş, ama kim,
Eleni'yi öptüğümü,
Yüksek kaldırımda, güpe gündüz?
Melahat'i almışım da sonra
Alemdara gitmişim, öyle mi?
Onu sonra anlatırım, fakat
Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?
Güya bir de Galataya dadanmışız;
Kafaları çekip çekip
Orada alıyormuşuz soluğu;
Geç bunları, anam babam, geç;
Geç bunları bir kalem;
Bilirim ben yaptığımı.
Ya o, Mualla'yı sandala atıp,
Ruhumda hicranını söyletme hikayesi?
Sayfa 44 - YKY
İslam'ın zuhuru sırasında Arabistan'da edebiyat, fesâhat ve belagat, zirveye ulaşmıştı. Adeta, görünmez bir el, zihinleri ve ruhları, Kur'an'ı Mu'cizü'l Beyan'ın insanüstü üslûbuna hazırlıyordu.
"Seni kim görse derûnunda muhabbet uyanır
Pîş-i çeşminde melahât güneşi doğdu sanır
Bu ne behçet ne sabahat buna can mı dayanır
Bir meleksin sana insan deseler kim inanır"
Sayfa 66 - Hafız SamiKitabı okudu
Neler Okunmalı?
İnsanımız “Namaz Hocası” okur. Mevzuları daha teferruatlı ele alan, “İlmihal”ler okur. Bizler için
muhakkak ki en başta okunması gereken ve ölünceye kadar tekrar tekrar okunması gereken kitaplar
ilmihallerdir.
Ve insanımız İhya okur, Kimya-yı Saadet okur, Nimet-i İs-lâm, Ahmediyye, Reşâhat okur. Velhasıl
güzel, pek güzel şeyler okur.
En güzel bir meyveyi her gün yesek, usandıracak. Demek Kur'an, hak ve hakikat ve sıdk ve hidayet ve hârika bir fesahat olduğundandır ki, usandırmıyor, daima gençliğini muhafaza ettiği gibi taravetini, halâvetini de muhafaza ediyor.
