Kıl béni éy namaz
Çöllérdén topla hücrélérimi
Rahmétinin vahasında ağırla bu yitik kalbi
Kıl béni éy namaz
Sécdédé ruhumu yénidén fısılda bana
Şahdamarı yakınlığından émzir bu puslu bédéni
Kıl béni éy namaz
Küçülsün dağlar dénizlér taşsın dağılsın kalabalıklar
Rükû rükû doğrult éğriliklérimi
Kıl béni éy namaz
İkiyé bölünsün
Pastırma Yazı
böyle zamansız güneşli,
umulmadık mavi günlerde
bir bekleme salonu yalnızlığına
bürünüyorum..
iliklerimdeki yitik aşkı
sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum...
sanki şiirini bilmediğim
bir fransız akşamında
kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin..
içimde ayak izlerin,
aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan...
ve ben ne zaman,
kiminle sevişsem,
hâlâ seni aldatıyorum!
Sayfa 19Kitabı okudu
Kader ironisidir, Hazreti Musa'nın Firavun'un sarayında büyümesi. Çölün sonsuzluğunda bile hurmalar sallanır. Kurak yaz sabahlarında çiğ yağar. "Bir Musa doğmasın" diye, doğan binlerce çocuk öldürülür. Fakat ölen çocukların kanında Musa bilincinin çiçeği açar. Zulümde boğulan bir halka, suda boğulmayan bir çocuk yol gösterir: suları yarıp geçme yolunu...
Yolculuk
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Sayfa 115 - 1985/86Kitabı okudu
Mutlak Lâvanta 'dide-i ekvân' olan'a...
" gölün köpükleri, sonsuzluğu
ısıran süt dişleri yaz'ın
bir arının içindeki sazın
gül sesine 'ebedî anne' olmaz'ın
'yitik oğlu' için her bahçe buğu
ve bal gibi acı işte
kurutulmuş çiçekler; artık kurutma
kağıdı oğul aynaların, tutma
dökülür benden mürekkeb'e, sıtma
gibi bir yolculuk bu bekleyişte
her şey bir kovan değil
ne şimdi? dene akşamı matla
ve ihtimâller sandığı yapan koyakta
oluş'u.. sen âh yine Mutlak Lâvanta
nûn içinde yattığımı bil"
Sayfa 23 - Aşina Kitaplar
hele yılgınlıklar bir sabah temizliğinde
ve bir coşkudan artan sarı bir şeyler vardı
Bir yitik gibi yüceden, bir anı gibi bir sancıdan
ve onun hüznü vardı
"Her şey atılıyordu. Bitmiş sigaralar, otobüs biletleri, kullanılmış pamuklar muayyen zamanlarda, tarifeler, yaz gümrükleri, gazocağı iğneleri, kötü çıkmış resimler, bir yatma, bir evin oniki yıllık badanası, bir tarih kitabı, kazanılmış bir savaş ve sonucu, bir anlamsızlık, ölü bir çocuk ve pabucu, gülücükler, kibritler, sinemalar. Ve."
onun hüznü vardı
Sayfa 328 - YKYKitabı okudu
