Sürekli geçmişi üretiyoruz. Bizler geçmiş fabrikalarıyız. Canlı geçmiş makineleri, başka neyiz ki? Zaman yiyoruz ve geçmiş üretiyoruz. Ölüm bile çözüm değil. İnsanın kendisi gider ama geçmişi kalır. Sonra tüm bu şahsı geçmiş nereye gider? Onu satın alan, toplayan, atan biri var mı? Yoksa rüzgârın sokakta savurduğu eski bir gazete gibi yuvarlanıp durur mu?
Sayfa 110 - Metis Yayınları, 1.Baskı Ocak 2022, Çeviren: Hasine Şen Karadeniz