Bazen bazı kitaplara yorum yapmanın , kitabın değerini gölgelediğini düşünürüm. Yılanı öldürseler de bunlardan biri.
Yaşar Kemal ' in su gibi akan , okurken gözünüzde film şeridi gibi canlanan , Anadolu toplumunun o dönemki tutumunun muhteşem bir şekilde işleyişidir bu eser. Toplum psikolojisine oldukça hâkim , betimlemeler , diyaloglar tamamen o kültürün bir parçasıymış gibi hissettiriyor.
Kitabın konusuna kısaca göz atarsak ; zorla , kaçırılarak evlenen Esme,Esme'nin sevdalısı tarafından öldürülen kocası ( Halil ) ve küçük çocukları Hasan tarafından öldürülen Esme etrafında şekillenen hüzünlü bir hikaye. Cahil , baskıcı, yaygaracı, dedikoducu köylü ve Halil ' in töre güden ailesi de eşlik eden diğer kahramanlar .
Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim ; insan olmak zor , kadın olmak ondan da zor. Hele kadın olup bir de güzelsen...." İnsan, bunca güzel olunca, melek soylu,melek yüzlü,melek huylu olunca insanlar onu iflah etmezler Hasaaaan , edemezler"
Herkese iyi okumalar ...
Gurur ve Önyargı“sı için, “Bu kitabı okudum, tamam ama bana ne verdi? Hiç. Sanat yok sanat!“ diyen bir okur vardı. Görüşüne katılmıyorum tabii, ama açık sözlülüğünü beğenmiştim. Zira günümüzden oldukça farklı bir sosyal ve kültürel ortamda geçen dönem romanlarını okumak, hele edebi bir beklentiden ziyade
