Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Kitap, Thomas Bernhard'ın 1964 ve 1969'da yazmış olduğu iki anlatıdan oluşuyor.
Amras'ta trajik bi' konuyu yeterince duyarlı, adeta can çekişen bir çocuğun gözlerinden yaşatıyor Bernhard. Ailece intihar teşebbüsünden sağ kurtulan iki kardeşin, amcalarının himayesi altına girerek ve bu şekilde dünyadan yalıtılarak aslında sosyal ölümlerinin nasıl
Masumiyet Müzesi
"Sonu mutlu biten bütün aşk hikayeleri, birkaç cümleden fazlasını hak etmez zaten!"
Diyor 439.sayfada yazar.
Bu cümleyi okuduktan sonra kitabı bitirmeme az kalmıştı ve dedim ki; Tamam şimdi oldu işte!
Kitaba başladığınız andan itibaren çok da farklı bir son beklemeyeceksiniz siz de.
Kemal, uzak akrabası olan Füsun'u bir butikte görüyor ve aşık oluyor. İlişkileri başlıyor. İşin hoş olmayan kısmı ise bu sırada güzel giden bir ilişkisi var ve Sibel ile nişanlanıyor. Bu üçlü ilişki çemberinde Kemal, hem Füsun hem Sibel ile olmak istiyor. Erkeklik beyninde yerleşmiş olan bu ikilem çok normalmiş gibi üstelik! Tahmin edebileceğiniz gibi kahramanımız Kemal;sonunda yalnız başına kalacak, hatta yalnız ölecektir.
Kitap bence bize aslında bir aşkın saplantıya dönüşmesini anlatıyor . Vazgeçememek, unutamamak, en çok da bencillik.
Hatta Sibel, Kemal'in bu durumuna 'hastalık' adını veriyor. Ve hiçbir zaman aşk olarak tanımlamıyor kitapta.
Genç yaşta böyle bir ilişki içine giren Füsun 'un tüm davranışları, tutumu, söylemi bazı okurlara gereksiz gelmiş olabilir ama aslında Füsun' un ne kadar güçlü bir karakter olduğunu görmüş olduk. Ve aslında Kemal' in her zaman tuzu kuruydu! Zengin bir ailenin erkek çocuğu! Aşk onu ne hale getirirse getirsin bu gerçek her zaman olduğu yerdeydi.
Ayrıca Kemal 'in ya da Füsun' un hatta Sibel'in içinde bulundukları, yaşadıkları şey; aşk mı diye düşünüyor insan kitabı okuduğu her saniyede.
519 syf.
·
Puan vermedi
"Kader, neşemize engel olamaz"
Gorki'nin dünya edebiyatına kazandırdığı otobiyografi üçlemesinin ikincisi, Ekmeğimi Kazanırken, Çocukluğum'da yetim bir çocuğun -aynı zamanda dünya nimetlerine de yetim- dünyaya tutunma tutkusunu gösteriyordu bize. Şimdi çalışma zamanıydı, yaşam için ekmek gerekliydi. Çocukluğunda ruhen ve bedenen çektiği acılar kendisini erkenden olgunlaştırmış
Böyle bir kitaba nasıl yorum yapılır, nereden başlanır ki? Günlerdir okuduklarımı sindirmeye, kafamda bir yerlere oturtmaya çalışıyorum olmuyor. Aklımın almadığı şeyler var. Çok küçükken babasının tacizine uğrayan bir kız çocuğunun psikolojisini anlamaya çalışmak mesela. Hiç kolay değil. Ya da 5 yaşındayken kendi düğününde uyuyakaldığı için
Bir orman kıyısındaki küçük bir yerde yaşar ana karakterimiz çocuk. Dedesi ve üvey ninesiyle birlikte kalırlar. Çocuğun hayal gücüne ve yaşadıklarına tanık oluyoruz.
Dedesi, çocuğa Boynuzlu Maral Ana masalını anlatır ki kitabın en beğendiğim kısmı burası olabilir. Bu masal etrafında olaylar şekillenir.
Çocuk, yetimdir ve anne babasına duyduğu özlemi hissediyoruz bazen. Yalnızlığına şahit oluyoruz. Dedesi ise ne kadar iyi bir insan olursa olsun pasiftir. Etrafında yaşanan kötülüklere karşı sesini çıkaramaz.
Çevreyi ve kültürü o kadar güzel aktarmış ki yazar, etkilenmemek mümkün değil. Kitabı okurken yaşıyorsunuz adeta.
Kitap aynı zamanda metaforlarla oluşturulmuş. Kitabı okuduktan sonra şu incelemeyi de okumanızı tavsiye ederim: #16636353 Bu inceleme ile kitaptan aldığınız keyif iki katına çıkacak. Yazarın ustaca kurduğu sembollere şahit olacaksınız. Etkilenmemek elde değil.
Kitabı çok beğendim kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
BİR İNSANLIK TRAJEDİSİ: KRAL LEAR
Kaynaklar:
Monmouthlu Geoffrey'in İngiliz Krallarının Tarihi adlı eseri. (12. yüzyıl)
Raphael Holinshed'in Chronicles of England, Scotland, and Ireland adlı eseri. (1587)
Oyun, Lear'in topraklarını kızları arasında paylaşması ile başlar. Lear, kızlarından kendisini ne kadar sevdiklerini söylemelerini ister; Kralın büyük kızı Goneril ve ortanca
