Samoa yerlisi bir kişinin, papalagi (beyaz adam ya da yabancilar) yaşamı hakkındaki düşüncelerinin derlenmesi. Kısaca modern hayat eleştirisi diyebiliriz. 110 sayfalık bir kitap. Her kısa bölümde bir konu ele alınmış. Mesela, zaman, para, ev, kıyafet, eşya, mülkiyet hakkı, meslek yaşamı gibi. Yaşamımızda ki çok temel şeyleri basit bir dille okumak komik geliyor. Bazı cümleler trajikomik ve altı çizilesi. Mesela , eşyalarla ilgili kısımda, hersey için bir eşyamız olduğu sonra her eşya için kutu yaptığımız, sonra kutuları koymak için başka kutularimiz olduğu, ev de en büyük kutu nihayetinde ve bunlara nasıl sahip çıktığımız konusundan bahsediliyor. Bana göre komik. Eğitim hayatımız boyunca pek çok bilgiyi "öğrenme ve hatırlamanın" öneminden bahsedildiği, bu öğrenme düzeninin dışına çıkmaya çalışana iyi gözle bakilmadigi ve zorla degistirilmeye çalışıldığından bahsediliyor. Akıl ve ruh sağlığımız için çok gerekli olan "unutmanin" öneminden kimsenin bahsetmedigi üzerinde duruluyor Mesela. Kisa, sade bir dille yazılmış, sırf gündelik hayatta hep maruz kaldığımız şeyleri basit bir dille anlamak ve açıklamak için bile okunabilir bence.
