Ova Alev Alev; Juan Rulfo’nun Pedro Paramo romanını yazmadan önce kaleme aldığı ve birkaçını bu romanın temeli olarak kullandığı 17 öyküden oluşan bir kitaptır.
Genel olarak öykülerdeki ana tema, köy/kasaba yaşantısında Meksika Devrimi’nin iz ve etkileri demek hiç yanlış bir ifade olmaz.
Devrimci yeni hükümetin iktidarsızlığı, ülkeyi yönetme beceriksizliği, toprak dağıtımındaki adaletsizliği, mülkiyet fetih işlemleri, toprak yüzünden yaşanan çatışma ve çekişmeleri; kısaca, yaşanan kaosun köy/kasaba halklarına yansıyan etkisini tüm öykülerde hissedebiliyorsunuz.
Bu saydıklarımdan dolayı yaşanan açlık ve fakirlik, bozulan ahlaki değerlerin yaşattığı acılar, ölüm ve suç temalarının sürekli olarak öykülerde karşımıza çıkması ve dine bağlanmış umutların işlenmesi öykülere felsefi bir düzey de katmıştır. Juan Rulfo’nun ustalığı aslında tam da bu noktada devreye giriyor. Çünkü bu süreci tarihi bir dilden ziyade, büyülü gerçekçilik tarzıyla anlatması, okurken verdiği lezzetin damakta uzun süre hissedilmesini sağlıyor.
Özellikle baba-oğul ilişkilerini/bağını ve atarekil yapının önemini vurgulaması da diğer bir unsur olarak göze çarpmaktadır.
Favori öyküm “Luvina”ydı; çünkü Pedro Paramo’nun Comala’sına benzer bir kasaba olan Luvina’yı hayalgücümün ötesinde bir yetenek ile tasvir edişi hayranlık düzeyimi kat kat arttıran en büyük sebep oldu.
Marquez hayranı olarak Juan Rulfo’nun tarzına hiç yabancılık çekmeden, aksine büyük bir zevkle okuduğum bu kitabı dostlarıma yüksek öncelikli olarak tavsiye ediyorum.
Keşke daha fazla yazsaydı demekten de kendimi alıkoyamıyorum.
Keyifli okumalar...