Bitti. biraz zorlandım ama,,, Roman bir ders kitabı gibi, Türk Edebiyatı ve Kültürü dersi gibi. Romanın giriş bölümü biraz ağır geldi bana ilerledikçe ve sonlara doğru açıldı ve çok akıcı bir hal aldı. Okuduğum usta yazarların, yerli olsun yabancı olsun tarzları hep böyle (Benin fikrim)
Romanın konusuna gelince, adından da anlaşılacağı gibi Huzuru arayan daha doğrusu aşkın huzurunu arayan bir adamın romanı, sevdiği kadının ve sevdiği kadını seven diğer adamların hayatlarının romanı, birbirleriyle rekabetlerinin romanı,,,
Musiki, Divan üstatları, Tasavvuf, Anadolu Halk Kültürü, Türk yemekleri, en lezzetli balık yemekleri. Osmanlının etnik, kültürel, sosyal macerası,,,
Musikide Ney'in tekamül yolu, Tasavvufun mistik büyüsü, Romantizm, duygusallık ve aşkın boyut değiştirip Ney'le musikiyle birleşmesi.
Ayrıca bazı bölümlerinde, savaşların yıkıcılığından bahsediliyor, Türk halkına ve Türk aydınına içinde bulunduğu durum ve gelecek için uyarılar ve mesajlar veriliyor. Kısacası sonuç olarak Hassas, duygusal ve ince ruhluysanız bu dünyada Huzuru asla bulamasınız...
Kitabı beğenip beğenmediğime gelince 
Ahmet Hamdi Tanpınar üstadı beğenmemek eldemi???
