Herkes kendi içsel derinliğine farklı ortamlarda farklı eylemler yaparak ulaşmaya çalışır. Kimisi sanatın herhangi bir dalında birtakım çabalara girer, kimi sporla, kimi tembellikten hiçbir şey bile yapmaz. Kimisi de kim olduğunun farkına bile varmadan yaşayıp gider.
Yazar kitabında Nietzche, Kant, Henry David Thoreau, Rimbaud gibi edebiyat ve felsefe adamlarının, ne amaçla yürüdüklerinin peşine düşer.
Yürümenin sadece bir yere varmak olmadığını ya da bir spor olmadığını özellikle incelediği aydınların yürümekle kendileri ile baş başa kaldıklarını, derinlikli düşünmelerini ve yaratıcı fikirlerini yürürken, özellikle doğada yürürken bulduklarını anlatır. Doğanın insan ruhuna kattığı zenginliğin fikirlere çevrildiğini, özellikle Nietzche, Henry David Thoreau ve Rimbaud’un eserlerinde görüldüğünü anlatır yazar.
Ayrıca değişik inançlara sahip insanların hac adı altında yaptıkları yürüyüşlerin insanın arınmasına etkisi olduğundan bahseder.