Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Vicdanımız, bizim de acı çekmeye basladigimiz noktaya varncaya kadar digerlerinin maruz kaldigi sikintilari umursamaz. Istisnasiz tüm durumlarda, bu bizi de rahatsiz etmeye baslayana kadar, diğer kişinin acısına kayıtsız kalırız.
‘’ İnsana en çok acı veren şey, söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki uçurumdur. ‘’
Reklam
Bir kadının bize her şeyini verdiğini zannettiğimiz anda onun hakikatte bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek, bize en yakın olduğunu sandığımız sırada bizden, bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak bulunduğunu kabule mecbur olmak acı bir şey.
Gerçi etrafları tarafından anlaşılmayan, haklarında daima yanlış hükümler verilen insanların zamanla bu yalnızlıklarından bir gurur ve acı bir zevk duymaya başladıklarını biliyordum.
Her zaman söylerim; çocuğun kişiliğine saldırmayın, yanlışını gösterin. İnsanların hataları nedeniyle onlara acı çektirmeye, onları aşağılamaya, değersizleştirmeye hakkımız yoktur. Bu, bize kendimizi iyi hissettirmemelidir. Eğer iyi hissettiriyorsa sizin psikolojik sağlığınızla ilgili soru işaretleri olduğunu söyleyebilirim.
sonra hemen mahzunlaşırdı : ' ya bir kişi de kalmazsa ? ' yanıma oturur , titrek bir sesle : ' kitaplar yüzünden çok acı çekiyorum esat ağabey, 'derdi. 'sanki hepsi benim için yazılmış. bu kadar insanı birden canlandıramıyorum : hepsini birbirine karıştırıyorum. gülünç oluyorum. ' odayı dolaşırdı inceleyerek . ' ben rezilin biriyim ve rezilliğimi biliyorum. ' selimcigim ,' derdim , ' kendini bu kadar zorlama . karamozov'ların bulunduğu şartlar altında değilsin. ' oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi suratını asardı: ' peki , ben etki altında kaldığımı, kitapların beni mahvettigini nasıl anlatacağım? 'anlaşılmamaktan çok korkardı. ' başkalarından ayrı hissettiğimi nasıl belirtsem? kimse bilmeyecek. . . hiç olmazsa mezar taşıma yazın : burada insanlara başka türlü hayran olan biri yatıyor. ne türlü? bir bilsem , ah bir bilsem.'
Sayfa 384Kitabı okudu
Reklam
Çok acı cümle yuttum. En olmadık yerde, ummadığım insanların kırdığı kalbimin içi, en acı cümleleri oluşturan kelimelerin anlamlarını barındıran bir sözlük kadar kalabalık.
Umut ve serüven yoktu artık. Ne dert, ne acı, ne hayal kırıklığı.. Yalnızca uçsuz bucaksız ölüm arzusu, aynı anda herşeyin sonsuza dek bittiğini görmek dileği..
Durup dinlemiyorlar; eğilip bükülmez bir düzenle ortaya çıkıp yok oluyorlar; toparlanmalarına, kendileri için var olmalarına zaman kalmıyor. Koşuyor, acele ediyor, yanımdan geçerken bana sertçe çarpıyor ve yok olup gidiyorlar. Onları durdurmak isterdim. Ama birini durdursam, elimde iğrenç, baygın bir sesten başka bir şey kalmayacağını biliyorum. Ölümlerini kabul etmeliyim, hatta istemem gerekiyor bunu. Edindiğim izlenimlerin pek azı bu kadar acı ve güçlüdür.
Sayfa 40
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.