YOKLUĞUN…
yokluğun / yağmurunu boşaltmış bir bulut resmi
yokluğun / ışığında/ üşüdüğüm uzak bir yıldız.
bir ömür içtiğim / kaya dibindeki kurumuş pınar
gölgesinde kuş sesleri dinlediğim / ağaca vurulmuş balta
yokluğun / sapsarı bir yaprak / dalında/ kupkuru / rüzgârı sen
yokluğun / boş bir sayfa / kalemsiz...
kadasını aldığım/ dinle / yalanlar acıtıyor canımı
sabahtan akşama yağan yalanlar / yoksul ocaklarını kapatan karlar
bombalanmış şehirler
aç bırakılmış / oyuncakları hoyratça çekilip alınmış ellerinden / çocuklar…
ama en çok sensizlik koyuyor bana
tek ve değişmez gerçeğisin hayatımın
yokluğun / sonsuza kadar sürecek bir iç savaş içimde
yokluğun isyandır yaşamaya / prangalar içinde / sessiz sedasız…
29 Aralık 2016, Alper AKÇAM
KARANFİL KIZ
O zamanlar dünya gerçekten de bir öküzün boynuzlarında durmaktaymış ve karanfil kız'ın bu aşırı gelişmiş iribaşa söyleyecek bir çift sözü varmış.
ama dur bak, en iyisi baştan başlayayım. şimdi bu karanfil kız babasını fazla görememekten şikayetçiymiş. çünkü adamcağız haftanın her günü, hatta bazen hafta sonları bile geç saatlere kadar çalışır,
O zamanlar dünya gerçekten de bir öküzün boynuzlarında durmaktaymış ve Karanfil Kız'ın bu aşırı gelişmiş iribaşa söyleyecek bir çift sözü varmış.
Ama dur bak, en iyisi baştan başlayayım. Şimdi bu Karanfil Kız babasını fazla görememekten şikayetçiymiş. Çünkü adamcağız haftanın her günü, hatta bazen hafta sonları bile geç saatlere kadar çalışır,