Aklı başında olan insan, ne bu dünyanın fani işlerinden kazandıklarına sevinir yine de kaybettiklerine üzülür. Zira dünya nehri durmuyor, akıp gidiyor. İnsansa sadece bu nehirde akıp giden bir varlıktır.
Gilles Deleuze...
Bazı alışılmadık hazların belleği harekete geçirmesi gibi acı da aklı, aramaya zorlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
Resim ister bundan haberi olsun, isterse olmasın bir sanatkarın elinden çıkar. Testicinin işi testi ile uğraşmaktır. Onu yoğurmak ve ona biçim vermektir. Testici olmadan testi hiç kendi kendine genişleyip uzar mı? Tahta dülgere teslim ve tabi olmuştur. Öyle olmasaydı kesilip biçilir ve başka tahtalara eklenir miydi? Elbise bir terzinin eline geçmeden kendi kendine nasıl biçilip dikilirdi? Ey aklı başında kişi, su kabı sakanın elinde olmasaydı kendiliğinden dolup boşalabilir miydi? İşte sen de her nefeste dolup boşalmaktasın. O büyük Yaratıcı'nın sanatkar ellerindesin...
Nefesten, nefes almaktan, aklı başında ve hayatta olmaktan daha önemli bir şey yok.
Sayfa 208 - Hayy kitapKitabı okudu
Aklı başında olan insan, ne bu dünyanın fani işlerinden kazandıklarına sevinir ne de kaybettiklerine üzülür. Zira dünya
nehri durmuyor, akıp gidiyor. İnsansa sadece bu nehirde akıp giden bir varlıktır.
Sayfa 91
Aklı başında olan insan, ne bu dünyanın fâni işlerinden kazandıklarına sevinir ne de kaybettiklerine üzülür. Zira dünya nehri durmuyor, akıp gidiyor. İnsansa sadece bu nehirde akıp giden bir varlıktır.
İhtiyaç olduğunda 4 çıkış vardır.. üçüncü çıkış deliliktir. Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki, kendini ancak delilikte koruyabilir.
“Aklı başında olan insan, ne dünya umurundan (işlerinden) kazandığına mesrur (sevinçli) ve ne de kaybettiği şeye mahzun (hüzünlü) olmaz. Zira dünya durmuyor, akıp gidiyor. İnsan da beraber gidiyor. Sen de yolcusun.” (Mesnevi-i Nuriye)
Sayfa 91Kitabı okudu
...acı da aklı, aramaya zorlar.
Sayfa 64 - HayykitapKitabı okudu
İkra!
🌻Gün Olur Asra Bedel
🫀Manevi Bahar Mevsimi :Ramazan
♻️Zor Bir Ailede Büyümek
👏Efendimizi Sahabe Gibi Sevmek
🌹Nar Ağacı
👀İyi Hissetmek
🐢1001 Hadis
💔Acımak
Patrick Rothfuss, on beş yılda tamamlayabildiği Rüzgarın Adı romanında çıkmaza girdiği zamanlarda insana açılan kapılardan şöyle bahseder: "zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir. birinci kapı uykudur. uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer. aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur. ikinci kapı unutmaktır. bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak kadar derindir. bazı anılar o kadar azap vericidir ki, onlara alışmak mümkün değildir. işte zaman, unutturur ve çoğu yarayı iyileştirir. üçüncü kapı deliliktir. bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki, kendini ancak delilikle koruyabilir. bu ilk bakışta faydalı gözükmese de, faydalıdır. gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acıdan kurtulmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir. dördüncü kapı ölümdür. son sığınaktır. dünyadaki süreçler ölüyü incitemez.”
Sayfa 90
Üzüntü, aklı ve düşünceyi bulandırdığında, bedene ve ruha elem verdiğinde onu gidermemiz ya da mümkün olduğu oranda azaltmamız, hiç olmazsa zayıflatmamız gerekir. Musibetler meydana geldiğinde üzüntünün az olması için nefsi önceden hazırlamak, aşamalı olarak eğitmek ve kuvvetlendirmek lazımdır. Musibetler başa geldiğinde ise bilmek gerekir ki nihayetinde bu alemdeki her şey, oluş ve bozuluşa tabidir. Her şey değişken ve sonludur. Herhangi bir şeyi kaybetmekten dolayı üzülmemeli. Aksine onların senden ayrılmalarının zaten kaçınılmaz olduğunu düşünerek onlarla beraber olduğun süreyi bir şükür sebebi olarak kabul etmelisin. Onlardan bir müddet faydalanmış olmayı da kazanç saymalısın. Sevdiği şeyin devamlı olarak var olmasını isteyen kişi, mümkün olmayanı istemiş olur. Mümkün olmayanı isteyen de kendisine üzüntü edinmiş ve akıldan ayrılarak hevaya tabi olmuş demektir.
Ebu Bekir Razi
➤Dervişlerin en büyük özelliği gezgin olmalarıdır. Ruhu olgunlaştırmak için seyahat edilmesi gerektiğinden hareketle yaz- kış demeden dolaşırlar. Gittikleri yerlere hikmet taşır, haberler alırlar. Her nefsin ölümlü olduğu düşüncesinin derviş kıyafetlerindeki tezahürü, kefen ölçüsündeki bir bizden yapılan sarıktadır. Başta Yesevilik olmak üzere birçok tasavvuf ekolü bu geleneği benimsemiştir. Ölümlerini başlarından taşıyan dervişlerin, upuzun sarıkları açılır ve bu sarık, dervişin kefeni olur. İşte bu kadar yalındır hayat.
➤İnsan büyür dert büyür. Her doğan ölümlüdür ama onun bir sözü ölümsüz bir eser olarak kalabilir.
➤Beden var olmak için bir ruha muhtaçtır. Ruh varlığını sürdürmek için ne mekana ne de zamana muhtaçtır.
➤''Sizin hiç babanız öldünüz mü? Benim öldü kör oldum'' dediği bir şairin.
➤Kara toprak altındaki altın da taştan farksızdır. Ancak oradan çıktığında beylerin başına tuğ tokası olur.
➤İnsan aklı ile yükselir bilgi ile büyür. Bütün erdemler bilgiden doğar ve insan ahirette nasibini yeryüzünde kazandığı bilgiye göre alır.
Hece Yayınları
