İnsanın insan kardeşine iyi davranmasında öyle çok erdemli bir yan yok. Öteki köylülere iyi davranması gerekiyordu, yoksa orda yaşayamazdı...Başkalarıyla olan ilişkilerimizin kaçta kaçının duygularımızın -sevgi,antipati,iyilikseverlik ya da kötücülük- sonucu,kaçta kaçınınsa bireyler arasındaki sürekli güç oyunu tarafından belirlenmiş olduğunu hiçbir zaman kesinlikle saptayamayız.
Gerçek insan iyiliği, ancak karşısındaki güçsüz bir yaratıksa bütün saflığı ile, özgürce ortaya çıkabilir. İnsan soyunun gerçek ahlaki sınavı,temel sınavı onun, merhametine bırakılmışlara davranışında gizlidir: Hayvanlara.