Eugéne, Bay Goriot, o kadar zengin kızlarınız varken, berbat bir yerde nasıl oturabiliyorsunuz?
Yaşlı adam, umursamaz gibi görünerek:
Sonra da yüreğinin üstüne vurarak hepsi burada, benim bütün yaşamım, iki kızımdır. Onlar eğlenir, mutlu olur, güzel giyinip pelüş halılar üstünde yürürlerse, sırtıma geçirdiğim elbisenin kumaşı, yattığım yerin rahatlığı, ya da güzelliği hiç önemli değil. Onlar üşümüyorsa , ben de üşümem. Onlar gülüp eğleniyorsa, ben hiç sıkıntı duymam. Benim tek derdim onların üzüntüleridir. Baba olduğunuzda, onların kuşlar gibi cıvıldadığını gördüğünüzde, bunlar benim bir parçam dersiniz.
Sayfa 168Kitabı okuyor
“Kadınların yaradılışında vardır, olanaksızı olabilenle kanıtlar, olguları önsezilerle yıkarlar.”
Sayfa 164Kitabı okuyor
Mutlu olsa, çok güzelleşirdi. Makyaj, nasıl kadınların boyasıysa mutluluk da şiirleridir.
Nefreti sevgisinden değil, yüzüstü bırakılan umutlarından kaynaklanıyordu.
Yorgun yüreğim zayıf düşüyor.
Hiçbir zaman tatmin olmamak şartıyla daima istemek yorucudur.
“Kurumuş yürekler mi görmek daha ürkütücüdür, boşalmış kafatasları görmek mi, kim karar verebilir?”
Cümlenin sonunu size bırakıyorum
Erkekler, aldatmanın ilk darbesinin genç bir kadının yüreğinde ne kadar çok çiçek soldurduğunu bilmedikçe...
Vicdanının sesini dinlemek, insana mutluluk veriyor.