II. Abdülhamit
Sizlerle Kanuni Esasi'yi (İlk Osmanlı Anayasasını) paylaşmayı uygun gördüm. İşinize yarayacağını düşündüğümden bunu alıp kopyalamanızı ve saklamanızı tavsiye ediyorum. Tarih severler olarak bizler yapıyoruz. Kitapta 371-372-373 ve 374. sayfalarda biraz değinilmiş ancak biz tam metin olarak vermeyi uygun bulduk. Buyurun;
Memaliki Devleti
12 Mart ve Şiirimiz
12 Mart, tarihimizde, karanlık, kara bir dönem. Bu dönemdeki olayların Türk şiirine yansıması nasıl olmuştur acaba? Bir 12 Mart dönemi şiiri var mıdır? Bence bir 12 Mart şiirinden söz edilemez, ama daha önceden süregelen bir şiirin bu dönemde, önemli bir işlev kazandığı söylenebilir. 12 Mart dönemi toplumcu, kavgacı şairleri iyice öne getirmiştir.
İlk açık mektubun olduğu 15. sayı adeta yok sattı. Bayiler dergiyi yüksek
fiyattan satıyor, derginin ikinci defa basılması için teklif yağıyordu. Fakat derginin
idarecileri, “kâr amacı gütmedikleri için” bunu reddedeceklerdi. Bununla beraber
tebrik mektup ve telgrafları da geliyordu. Meselâ derginin satışa çıktığı gün, 1 Mart
1943’te Zonguldak Maden Başçavuş Mektebi öğrencilerinden iki telgraf gelmişti.
“Fikirlerinizin hayranıyız ve sizinle beraberiz” diyorlardı. Ankara’da bulunan Hukuk
Fakültesi öğrencilerini temsilen Cebbar Şenel ve Sait Bilgiç’in de aralarında bulunduğu
altı kişinin imzasıyla gönderilen telgrafta ise Atsız hem tebrik ediliyor, hem de derginin
Ankara’da nüshası kalmadığı için açık mektubun çoğaltılarak ücretsiz dağıtılabilmesi
için Atsız’dan müsaade isteniyordu. Tahir Akın Karauğuz da Zonguldak’tan yazdığı
mektupta, yazının çok büyük bir etki yarattığını söylüyordu. Hatta Karauğuz’un
mektubunda yazdıklarına göre Orhun (1943-1944)’un kapatıldığı dedikodusu
çıkmıştı. Fakat dergi kapatılmayacak, Atsız ikinci bir mektup daha yazacaktı.
SIFIRA CEVAP
Benim, sıfırlarla uğraşacak zamanım yoktu. Fakat o “Sıfır”, “Dâvam” adıyla çıkardığı kitabın bir kısmında bana taarruz ve hattâ hakaret etmeğe yeltendiği için, zamanımı israfa mecbur oldum. Yazması kalemime ağır gelen “Hasan Ali”yi kullanmaktansa, sevimli ve hoş “Sıfır”ı ele almağı tercih ettim. Kendisi her ne kadar, ancak Atatürk’e
1944/Türkçülük-Turancılık Davası
... bir komite seçilip başkanlığına Sıfır’ın getirildiği hakkındaki rapor, eski İçişleri Bakanı Hilmi Uran imzasıyla Sıkı Yönetim Komutanlığına gönderilip Irkçılar‐Turancılar dosyasının başına konmuştur. Bu raporda menfî faaliyet (!) gösteren 47 şahıs olarak kalem sahibi bütün Türkçüler sıralanmış, aralarına birkaç da, Türkçülükle hiçbir ilgisi olmayan şahıs sokulmuştur.*
*Rapordaki 47 Irkçı ve Turancı şunlardır. Cafer Seyidahmet Kınmer, Muharrem Feyzi Togay, Ali Genceli, Zeki Velidi Togan, Kadircan Kaflı, Azerî M. Altunbay, Abdülkadir İnan, San'an Azer, Akdes Nimet Kurat, Nebil Buharalı, Samet Ağaoğlu, Caferoğlu Ahmet, Reha Oğuz Türkkan, Hüseyin Namık Orkun, Remzi Oğuz Arık, Mehmed Halid Bayrı, Bedriye Atsız, Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu, Hüseyin Hüsnü Emir Erkilet, Müftüoğlu Mustafa Tatlısu, Sofuoğlu Zeki Özgür, Tevetoğlu Gülcan, Uluğ Türanlıoğlu, Ali Haydar Yeşilyurt, İzzettin Şadan, Nihâl Atsız, Tahir Akın Karauğuz, Mustafa Hakkı Akansel, Hakkı Yılanhoğlu, Tesbihçioğlu, Tevetoğlu Ali Dursun Tibet, M. Şakir Ülkütaşır, Yusuf Kadıgil, Mükrimin Halil Yinanç, Sepicoğlu, Nurullah Barıman, Hamza Sadi Özbek, Orhan Saik Gökyay, Hüseyin Avni Göktürk, Nejdet Sançar, Cemal Oğuz Öcal, Nihat Sami Banarlı, Peyami Safa, Tevetoğlu Dr. Fethi, Elmas Yıldırım, Osman Turan, İsmet Rasin.