Kırık umutlar - 1000Kitap

eceYarens

youtu.be/Paz0B0bP7Eg?si=... Gökyüzü, hüzün dolu bir ressamın paletindeki en koyu mavilerle boyanmıştı. Bulutlar, yüreğimin derinliklerine ince bir sızı bırakırken, rüzgar sessizce fısıldıyordu kulağıma. Her bir esinti, geçmişin yükünü taşıyan bir hikaye gibi içimi titreten çırpınışlarla doluydu. Gözlerim, dünyanın kırık

devamını oku

Pınar PEKĞÖZ

@Pinar_Pekgoz·

11 Mayıs 20:59

Araladığım gökyüzünde yüreğim nevbahar Naif bir kanadın çırpınışında umutlar Tahtımın köşesi kırık Şansımın yelesi rüzgarsız Mana denizimde bir garip muamma Yaşayamamamın yaşattığı azap ilklerimde Bir sancı yetimi hallerim Savrulan her bir sayfada benliğim... 11/5/2024 Pınar PEKĞÖZ

Reklam

Ayşee

@Aysee_krts·

09 Mayıs 17:36

Affetmek

Haklı ya da haksız yok ortada ... ortada kalanlar iki kırık kalp ,yıkılmış umutlar ve sitemli bakışlar ... ortada kalanlar birbirinin İmtihanı olmuş İki insan ,iki yıkık gönül iki hüzünlü, hatıra dolu bakış... AFFETMEK 8 harf, 3 hece ,tek kelime, dile kolay söylemesi . Gel de bu kelimenin ağırlığını göklerde uçarken bir anda yere çakılıp

devamını oku

A.Vahap Doğan

@vahap_dogann·

01 Mayıs 21:06

29.04.2024

Derin bir sessizlik kapladı odamı. Gözlerim yorgun, yüreğim ağır bir yük taşıyor gibi hissediyordu. Gece, yıldızlarla süslenmişti, ancak içimdeki fırtına tüm güzellikleri gölgelemişti. O an, pişmanlıkla yoğrulmuş bir yaşamın içine düşmüştüm. Hayatımın peşinden koştuğum, gözlerimle gördüğüm, kalbimle hissettiğim her şey, bir zamanlar sevgiyle dolu olduğu düşündüğüm yollarda yitip gitmişti. Yanımda, sessizlik ve karanlıkla baş başa kalmıştım. Her adımda, yaşamın acımasız gerçekleriyle yüzleşiyordum. O an fark ettim ki, kaybettiklerim sadece dış dünya ile sınırlı değildi. Kendimle, içimdeki karanlıkla savaşırken, sevdiklerime de zarar vermiştim. Onları anlamamış, değer vermemiş, kırılmalarına neden olmuştum. Şimdi, yalnızlığın sessizliği içinde, yaptıklarımın ağırlığını taşıyordum. Pişmanlık, acıyı tarif etmekte zorlanıyordu. Yapılan hatalar geri alınamazdı, söylenmemiş sözler geri getirilemezdi. Gözlerimi kapadığımda, geçmişteki anılar canlanıyordu; kırık dökük ilişkiler, ihmal edilmiş fırsatlar ve yitirilmiş umutlar... Her biri, içimi kemiren birer çığlık gibi yankılanıyordu. Artık geçmişte yaşananları değiştirmek mümkün olmasa da, geleceğe dair bir umut yeşertmek gerekiyordu. Pişmanlığın ağırlığını taşıyarak değil, dersler çıkararak ilerlemek... Belki de bu, içimdeki fırtınayı hafifletecek tek yoldu. İnsanın karanlıkla savaşında, umut her zaman bir ışık olabilirdi.

İpek Deveci

@Ipek_deveci·

26 Nisan 19:54

" İlk sayfada ismim yazılı. Şayet bir gün, şu kırık kalbim toza toprağa karıştıktan çok sonra bile olsa, ismimin altına ' Onu affediyorum' yazabilirsen ne olur yaz !"

Sayfa 569Kitabı okudu