Tanıdığım iki güçlü kadın var. İkisi de evli, İkisi de eşleri tarafından aldatılmış, ikisi de aşık, İkisininde çocukları var. Hikayeler aynı ama düşünceler o kadar farklı ki.
Her birinin kendisine göre yaşanmışlıkları var. Birtane sevdiği adamın onun aldatılmışlığın verdiği acı, onu affedemiyor ama "ondan boşanamıyorum ben onu seviyorum" diyor. "Oğlum var onun için bile boşanmam" diyor. Benim anne ve babam ayrıldılar o kadar zor du ki ben çocukken annenle babamın boşanması psikolojimi çok yıprattığı için çok ağladım, üzüldüm. Bu gün bunları kendi oğluma yaşatamam diyen ve başka bir kadın da eşinin tarafından aldatılmanın verdiği acıyı, sadakatsizliğin ve güvensizliğin atlatmaya çalışıyor ama farklı bir bakış açısıyla. "Benim annem babam çok zor evliliklerini sürdürdüler sevgisizlikten kavgayla benim babam aynısını anneme yaşattı annem kabullenmedi ve boşanmadıda keşke boşansalardı keşke bana ve kendilerine bu acıyı çektirmeselerdi böyle beraber ailem olacağına farklı bir ailem olsaydı" dedi.
O da boşandı, "benim kızım böyle bir ailenin içindeyse tek başına anne ve baba olsun" dedi. Temelde hikaye aynı acı aynı ama önceden yaşanmışlıklar onların hayatını etkiledi. Baba ve anne figürü insan için çok önemli. Psikoloji olsun hayat tecrübesi olsun. Anne ve baba uyum sağlar ya onlar gibi yada tam terslerini yaparlar. Anlattığım iki kadın da kendi hayatlarından ders çıkarıp yaşadığım oğlum yada kızım yaşamasın dedi ve ona göre evliliğini şekilendirdi ve bu bir döngü haline geldi bu döngüyü kırmanın zamanı gelmedi mi artık..
Melek nur Ay
Bazen telefonu açtığında titrek bir sesle ‘babam evde yok’ derdi. Küçük bir çocukken bile, yetişkin bir adamın altı yaşındaki oğlunu taklit ederek insanlardan saklanmasını gülünç bulurdum ama yıllar sonra kendimi aynı şeyi yaparken buldum , sadece bu kez ben onu taklit ediyordum, “ Oğlum evde yok. Konu neydi?”
🥀Merhum üstad Ali Ulvi Kurucu’nun meşhur bir alim olan dedesi Hacı Veyis Efendi ibadetler ve İslami edepler konusunda son derece hassastır.
🥀Ali Ulvi Kurucu çocukken bir gün dedesine sorar: “Dede, sizin abdestiniz bizimkinden çok farklı oluyor, siz abdesti çok uzun alıyorsunuz. Niye böyle oluyor?”
🥀Şöyle cevap verir: “Oğlum ben abdest suyunu semadan inen manevi bir bulut olarak kabul ederim. Semalardan bir manevi bulut geliyor, günahlarımı yıkıyor… Senin günahın yok, onun için şimdi senin bunu hatırlamana lüzum yok. İleride lazım olur diye söylüyorum.”
🥀Bunu anlattıktan sonra Ali Ulvi Kurucu şöyle diyor: “Onun bu cevabını işitmek için bu suali defalarca sormuştum.”
🥀Abdestten sonra elini yüzünü kurularken de önce şahadet getirir sonra da şöyle dermiş: ”Rabbim ne güzelsin, sana kul olmak ne güzel şey… Mümin kullarına farz kıldığın vecibelerin her biri birer bahar, her biri birer kar, her biri birer vakar.”
🥀Merhum Hacı Veyis Efendi’nin abdest alırkenki bu halet-i ruhiyesi abdesti sıradan bir temizlik olarak görmediğini, bir ibadet olarak onun şuuruna erdiğini ve abdestin zevkine vardığını gösteriyor.
Üstad Ali Ulvi Kurucu - Hatıralar 1 🌱
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
