Reklamcılığı aşırıya kaçmakla suçlamak, bir genci nişanlısına “senin gözlerin dünyanın en güzel gözleri” dediği için suçlamaya benzer. Aşk, çılgınlığını yitirse, biraz zirzop bir jimnastikten başka bir şey olmazdı.
Bir adam bir kadına rastlar, beğenirler birbirlerini, sevişirler ve ayrılırlar. Hayat bu. Bir adam bir kadına rastlar, beğenirler birbirlerini ve o andan itibaren, güüümm infilak. Maymun suratlı herif kendini Humphrey Bogart sanır, muşmula suratlı kadın da Lauren Bacall ayaklarına yatar. Ceplerinde bir kuruş para yoktur, tropik adalara giden ilk uçağa atlarlar. Hindistan cevizi ağaçları altında sevişirler. Mutludurlar, evlenirler ve bir sürü çocukları olur. İşte reklamcılık budur, hayati bir düştür.
Ajansın ilk kurulduğu dönemde, dünyanın en büyük ayakkabı satıcısı olan Madame Bata’ya bir kampanya sunduğumu hatırlıyorum. Trocacedero’daki konağında çaya davet etmişti beni. İlginç, orijinal yaşlı bir milyarder hanım bekliyordum, karşımda her şeyi anlamış altmış yaşlarında güzel bir kadın vardı. Taslaklarımda şahane ayakkabı fotoğrafları vardı, böyle İngiliz tablolarındaki ışık altında natürmort gibiydi ayakkabılar. O zamanlar sanat yönetmenleri bu tür tablolara hayrandı.
“Delikanlı sizinle asla çalışmam”, dedi. “Ayakkabıcı ayakkabı satmaz. Güzel ayaklar satar…”
Yaratılanı yeniden yazmak isteyen bir kadından daha kötüsü yoktur.
Esere geçmeden önce yazar hakkında bilgi vermem gerekirse 
Albert Camus 7 Kasım 1913' te Fransız sömürgesi Cezayir' de doğmuştur. Babası o daha küçükken I. Dünya Savaşı'nda ölmüştür. Annesi, büyükannesi, kardeşleri ve felçli dayısı ile küçük bir evde yoksulluk içinde yaşamıştır. Bu Camus' nün hayatındaki ilk zorlu mücadelesidir.
_Ne okuyorsun?
_Bizi yaralarsanız kanamaz mıyız?
Gıdıklarsanız gülmez miyiz?
Zehirlerseniz ölmez miyiz?
Ve zulmederseniz öç almaz mıyız?
🎬 Piyanist
Film Önerisi (alıntı değildir)
Aslan Kral
Ateşböceklerinin Mezarı
Arabalar
Avatar
Ailem Robotlara Karşı
Alice Harikalar Diyarında
Aquaman
Açlık Oyunları
Düşüş
Diplomatlıktan siyasete, siyasetten Polonya Başbakanlığına gelen ünlü piyanist Jan Paderevski, Başbakan olarak Paris'e yaptığı bir ziyarette, müzik okuyan bir genç yanına yaklaşarak "Siz o ünlü piyanist ve Chopin yorumcusu Jan Paderevski değil misiniz?" diye sormuş, Paderevski "Evet o benim, fakat şimdi Polonya'nın Başbakanıyım," diye cevaplayınca "Yaa öyle mi? Ne büyük bir düşüş!" demişti genç.
Sayfa 76 - Ötüken Neşriyat
