Sabahtan bizim pınara
İki gelin bir kız geldi
Üçünün de donu yeşil
Sanasın göle kaz geldi
"Sen aklıma düşünce ne güzel heceliyor
Bir kekeme dört kitabı
Sen aklıma düşünce bendeki tuhaflıklar
Bir bir yok oluyor, bitiyor bendeki bu yabani başkaldırış
Toplanıp dert ediniyorlar ülkeyi konken oynayan kadınlar
Sen aklıma düşünce bir kuyunun içinde
Yusuf’a mektup geliyor kör olmamış babası
Ve anlıyor “bir ülkeye hükümdar olacak” güzel yüzlü o çocuk
Sen aklıma düşünce Diyarbakır Radyosu “Sarı Gelin” çalıyor
Sen aklıma düşmüşsün, ben içine türkünün"
Bülent Parlak, Sevgili Huzursuzluğum
Dilsiz Gelin’in türküsüdür, Sarı Gelin; “Dilsiz bu türküyü çok sever, onun oraların türküsüdür bu, dilsiz Ermeni’dir, dilsiz Kürt’tür, dilsiz Rum’dur, dilsiz Türk’tür. Dilsiz her şeydir, dilsiz insandır. Dilsiz her şeyi bilir, dilsiz gelindir.”
İranlılar gösterişi pek severdi 1567 yılında Edirne’ye gelen bir heyet 700 kişi ve 1700 deve hediye getirerek Osmanlıya gösteriş yapmak istemişti. Kafilenin başında Sultan Han denilen aydın bir komutan bulunuyordu.
Yine gösterişe pek meraklı olan Sarı Selim, Şemsi Paşa’yı elçiye teşrifatçı olarak atadı, o da Osmanlı imparatorluğunun büyüklüğünü göstermek için seçme insanlardan oluşan askerlere renk renk elbiseler giydirmiş ve altınlı gümüşlü parıldayan silahlar vermişti.
Elçi , bu haşmetli kıtayı görünce Şemsi paşaya döndü ve “ İşte gerçekten gelin alayı!..” dedi. Bu sözlerde bir takdir hissi olduğu gibi, Türk askerini kadına benzetmek gibi bir mana da vardı.
Fakat nükte yapmakta kendisinden asla aşağı olmayan Şemsi Paşa: “ Evet “ dedi “ Çaldıran’da gelinlerini aramaya giden asker işte bu askerdir.”
Gören güzel olmazsa, güzeli göremez.
