Sen aşkın ne olduğunu bilir misin adaşım, sen hiç sevdin mi?
Sevgilin seni sevmiyordu o zaman ne yaptın geceleri ağladın mı ona sararmış yüzünü göstermek için geçeceği yolda bekledin ona uzun ve acındırıcı mektuplar ağzın değil mi? fakat herhalde ikinci bir aşka atlamak senin için o kadar güç olmamıştır insan evvela kendisinden utanır gibi olur ama bilir misin Bizim en büyük mü maharetimiz nefsimizden beraat kararı almaktır vicdan azabı dedikleri şey ancak bir hafta sürer ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı bir iş için kafi mazeretler tedarik etmiştir ha sonra bir üçüncü bir dördüncü sevdin ve bu böyle gidiyor peki ama bu sevmek midir be adaşım bir kadını öpmek onu istemek sevmek midir? bir bıçak alarak kolundaki ve bacağındaki adaleleri saplamak ve böylece bir nehre atılarak yüzmek elinden geliyor mu Bir şehrin adamlarını öldürmek cesareti sende var mı bir minareye çıkarak bütün dünyaya edecek kadar kuvvette para bilir misin aşk sana bunları yaptırabilir mi?işte o zaman sana seviyorsun derim.
Sodom örneğinde tek bir suçlu vardı ve bu da, saçma sapan bir şekilde acele eden, -kendi ölçütlerine göre- kötülükte bulunanları seçip cezalandırmakla vakit kaybetmek istemeyen tanrıydı, hem zaten, sevgili melekler, tanrının, yalnızca tanrı diye, kurallar, engeller, yasaklar ve aynı ağırlıkta başka boş lakırdılar saptayarak müminlerin mahrem yaşamını keyfince yönetmesi gerektiği zırva fikri nereden kaynaklanmaktadır?
"Biz meselenin dışarıda değil, içimizde halledilebileceğini daha çok anlarız. Çünkü dava yalnız sevgili ile kendimiz arasında değil, hatta senin meselende olduğu gibi hiç değil, asıl dava kendimizle kendimiz arasındadır. Sevgiliyi dışarıda öldürmek neye yarar? İçimizde yaşadığı müddetçe, biz sadece bir şeklin katili olmakla kalırız. Onu içimizde öldürmeliyiz. Unutmak budur."
1. “Elif” harfinde yükseklik ve uzunluk; yâni azamet vardır. “Bâ”da ise yere yayılma, tevâzu ve kırıklık vardır. “Allah, kendisi için tevâzu göstereni yüceltir.”
2. “Bâ” harfinde ayrı yazılan harflerin; özellikle de elifin zıddına, başka harflerle bitişme özelliği vardır. “Bâ”; kendisinden önce ve sonra bulunan harflere bitişir.
3. Besmeledeki
