"....O zaman düşünmeye lüzum hissedilen şeyler, şimdi bütün kuvvet ve delilleriyle ehemmiyet kazanıyor; fakat bir kere kaybedilen bir fırsatı yeniden ele geçirmek için vakit çoktan geçmiş bulunuyordu."
Sayfa 18Kitabı okuyor
... Ya o yaldızlı oda, Süleyman'ın tahtındaki aslanlar gibi adaletin gücü karşısında boyun eymiş bir tavırla başını öne eğmiş, kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırmış taştan aslan nerede?..
Zaman onları ne hale getirdi,
insanlar bu harika eserleri nasıl yok etti?
Sayfa 8 - 12. Basım, Haziran 2019
Denildiğine göre,Allah (cc) kıyamet günü şu dört sınıf insana, dört peygamberini örnek göstererek onların bahanelerini boşa çıkaracaktır:
1- Zenginler : "Zenginlik bizleri sana ibadet etmemizi engelledi" dedikleri zaman onlara Süleyman (as) hatırlatılacak ve "Sizler Süleyman'dan daha zengin değildiniz;hâlbuki o,bunca zenginliğine rağmen hiçbir zaman Rabbine ibadetten geri kalmadı" denilecektir.
2- Köleler : "Biz köleydik ve köle olmamız bizi sana ibadet etmemize engel oldu" dedikleri zaman onlara Yusuf (as) hatırlatılacak ve, "Yusufun köle olması onun Rabbine ibadet etmesine hiçbir zaman mani olmamıştı" denilecektir.
3- Fakirler : "Bizim muhtaç durumda oluşumuz,sana ibadet etmemize engel oldu" dediklerinde onlara İsa (as) hatırlatılacak ve, "İsa fakirdi,ancak onun bu durumu Rabbine ibadet etmesine engel olmadı" denilecektir.
4- Hastalar : "Hasta oluşumuz bizim sana ibadet etmemize engel oldu" diyenlere de Eyyûb (as) hatırlatılacak ve, "Senin hastalığın mı daha şiddetliydi yoksa Eyyüb peygamberinki mi? Zira o, çok şiddetli hastalıklar içinde olmasına rağmen, onun bu hali Rabbine ibadet etmesine engel olmamıştı" denilecektir.Hiç kimsenin kıyamet günü Allah'a karşı özrü olmayacaktır.
Nefsimin azgınlıklarını, dünya nimetlerinin sözüne ve ziynetine aldanmamak üzere kendimle bir akit yaptım. Nefsime tembihledim;”Şu cihan mülkünü Kaf’tan Kaf’a tuttun, bütün cihan malını bir zar ile üttün tut. Süleyman tahtına oturup, cinlere ve devlere hükmettin, Firavun’un ve Nuşirevan’ın zenginliklerine sahip oldun tut. Üstüne bir de Karun’un hazinelerini ekledin, ağzınla çiğnenmiş bir lokma olan şu dünyayı dahi yuttun tut. Ömür bir ok, zaman bir yay, bir el o yayı germiş, sen o yayı attın tut. Aldığın her nefes, keseden akmakta olan bir kum tanesi, kese ortalanmış ve sen kumu tükettin tut.
