kurgu beni tatmin edemedi ama yine de uzun uzun inceleme yazmak değil sadece tek bir noktaya değinmek istiyorum: kötü karakterin kötülük yapma motivasyonuna.
kötü kraliçenin kötü olma motivasyonu öyle zayıf ki, daha doğrusu öyle zayıflatılmış ki. peri kraliçenin kötülük motivasyonu salt türcülük olsaydı mesela, bu beni daha çok tatmin ederdi ve de üstelik yazar için de eğer kurguya yedirebilseydi türcülük daha iyi bir malzeme olurdu. bir ara konu buraya kayacak gibi oldu ama sonra bir baktım, kız kardeş dramı okuyorum. kötü kraliçenin kız kardeş dramı gereksizdi ve aslında türcülükten daha sığca bir motivasyondu. perileri hapsedip perilere kendi eziyet eden peri, insanlar perileri sevmiyor diye zırlayıp duruyor. bunun yerine insanlardan haz etmeme sebebi insanları hayvandan farksız, düşük bir tür olarak görmesi olsaydı, insanlar bizi sevmiyor diye ağlayıp durmasaydı daha iyi olmaz mıydı? kötü kraliçe karakterine daha uygun olmaz mıydı? böyle insanlardan sevgi dilenen bir karakter olmuş, salt zalim ve karanlık bir karakter olmaktan çıkmış.
her türlü kusuru geçebilirim ama kötü karakterlere fazla dramatik olduğu için aptalca, sığca bulduğum böyle arkaplan hikayeleri yazılınca katlanamıyorum. doğası kötü olduğu için kötü, beyni yıkandığı için kötü, zihniyeti kirli olduğu için kötü... bu sebepleri dram dolu arkaplan hikayelerine tercih ederim.
Of Mice and Men 
Fareler ve İnsanlar 
John Steinbeck
