Mevlana , giderken bıraktığı haliyle değildir tabii artık..
Eski öğrencisi daha da derinleşmiş , çok uzun yollar kat etmiştir kendi içinde.Artık dilin de ötesinde bir seviyededir.”Bütün söylediklerimden vazgeçtim..” der Mevlana. “ Artık ne sözde mana kaldı ne de manada söz..Sığ suları en hafif rüzgârlar bile coşturabiliyor , derin denizleri ise ancak derin sevdalar… Anladım ki derin ve esrarengiz olan her şey susuyor ve anladım ki susan her şey derin ve esrarengiz..”