Hiç de estetik olmayan görsellerle karşınızdayım. Taşınıyoruz.
İlk kitaplardan başladım. Zaman içinde bir hayli kitap toplamışız evimize. Elime aldığım her kitap bir milisaniyeliğine de olsa beni başka bir ana götürüyor.
Annemin genç kızlığında İsmet Özel’e, Rasim Özdenören’e imzalattığı neredeyse o her yeri çizili kitaplar. Annemin ben 10
“Uzun uzun anlatılmıyor bazen. Tüm gün sustuğu oluyor insanın. Öyle dermansız bırakıyor, öyle gücünü kaybettiriyor bazı hisler.. anlatsan kifayetsiz kalıyor kelimeler. Sussan baş ağrısı.. Neden diye sorsan isyana giriyor, şükretsen gönül razı değil. Türküde geçen bir kısım geliyor aklıma. Aleme gösterdin zevki sefa, dert ile mihneti bana mı verdin? 🥀 Dün yine uzun zamandır olmadığım kadar kötü oldum. Bizimkiler kavga ettiler. Birbirlerine ettikleri o ağır sözler altında ben eziliyorum artık. Kim haklı diye soruyorlar sonra bana. Benim gözler kızarık, sesim kısık.. haklıyı bulmak istemiyorum artık. Geçinmek bu kadar zor muydu, yoksa biz mi beceremedik? Sevmek, sevilmek bu kadar imkansız mıydı, yoksa biz mi onu ulaşılmaz kıldık? Anlamak, anlaşılmak bu kadar zor muydu, yoksa biz mi hiç denemedik? Demiştim ya biz ailece çok iyiyiz diye. Evet biz dünya iyisiyiz. Herkes heveslenir bize. Ama biz birlikte olmayı beceremiyoruz. Biz anlaşmayı beceremiyoruz. Biz birbirimizi sevmeyi beceremiyoruz.” 💔
Kendine İyi Bak
Favori şiirlerimden 🎤📖🎧
Kendine iyi bak
Bir veda değil elveda
cümlesidir çoğu zaman
O üç kelimeden çok daha
fazlasını gizler içinde
Kendine iyi bak
Unutulduk
Sert konuşmak istemiyorum ama Bu gün yaşanan bir olayla artık tam emin oldum, birileri için adalet hiçbir şekilde yüzünü göstermemiş ve bu adaletsizlik Sadece insanların elinden gelmiyor( zaten insanları ve adaletsizliği kim yarattı) yaratıcı dünyayı yaratırken adaleti elden geçirmeyi unutmuş.
Bir sınava eşit şartlarda tabi tutulmamanın amacı ne(en azından şartlar yakın olabilirdi)? en iyiyi mi en kötüyü mu bulmak?
“Başka birine ait olmak istemiyorum," dedi bir anda gelen bir hararetle. Sözcükler ardına kadar açılmış bir kapıydı artık ve şimdi geri kalanı içinden dökülüyordu. "Kendimden başka kimseye ait olmak istemiyorum. Özgür olmak istiyorum. Yaşamak, kendi yolumu bulmak, sevmek ya da yalnız olmak için; ama bu en azından benim tercihim olsun istiyorum. Seçme şansımın olmamasından o kadar yoruldum ve yılların ayaklarımın altından kayıp gitmesinden o kadar korkuyorum ki. Şu ana dek yaşadığım gibi yaşayıp ölmek istemiyorum. Bu hayat değil. Ben..."
Gölge, sabırsız bir tavırla sözünü kesti. "Bana ne istemediğini anlatmanın ne anlamı var? Bunlar yerine bana en çok istediğin şeyi söyle."
Adeline ona baktı. "Yaşama şansı istiyorum. Özgür olmak istiyorum."
26 MART 2024
Olm siz adam akıllı insanlar olsaydınız hiç kadınları bu sohbete dahil etmez konuyu uzatmadan Burhan ve babamla konuşurdunuz ama siz naptınız yine her zamanki gibi kendinizi büyük gördünüz. Neyse Allah büyüktür elbet bir gün hakkımız sorulacaktır. Tamam belki bu hırsızlık olayı tam gün yüzüne çıkmamış olabilir ama biz sizin ne olduğunuzu çok çok
Şüphe dolu kalbimde bir sızısın incecik...
Durup düşünmek istemiyorum... Durup düşününce mantıklı bir açıklama bulmak istiyorum çünkü... Bir gerekçe, belki de kendimi kandırabileceğim bir neden, bir bakış... Beni sevmediği açık, başı da dumanlı ama başkasıyla belli ki. Üstüne düşünməyə gerek yok artık. Hayatın olağan akışıyla devam etmem gerekli. Düşünürsem tekrar bir yalana sığınırım çünkü... Kendimi kandırmaktan yoruldum!
22:42 SEANSI
Geceler susuyor şimdi,
Işıkları söndürsünler.
Yük inmiş sabahtan,
Ve şair sussun artık son sigarayı çekip.
Geceler çabuk gelecek şimdi,
Ve kalbimde ki ses ancak.
Adı konulmamış duraklarda,
Kararlı hissediyor
Doğru insanı da bulmak istemiyorum
Kimsenin önemi var mı artık
Özgürlük tek başına hissedilir
Özgürlük tek başına güzel
“küs müyüz? hayır. artık sana köpekleri anlatmak istemiyorum. artık seninle orta yol bulmak istemiyorum. artık seninle aramak istemiyorum. artık seni düşünürken dudak kemirmek istemiyorum ama hala kırdığın yerin üstünü örtüyorum. ben bir saklama perisiyim canım senin çarptığın senin döktüğün senin dağıttığın yeri senden saklıyorum. hâlâ mı? hâlâ.”
Yarım kalan hikayem ..
Bugün , garip bir şekilde ilkokuldaki okuma fişlerinin kokusu geldi burnuma bununla birlikte ilkokul öğretmenim ve masasının altına girip bacağını dişlemem...
Akşam saatleriydi , mevsim kış olduğundan hava da erken kararmıştı , öğretmenin bacağını ısırıp kaçtım okul okumak istemiyorum diye -hâlâ o fikrimi savunuyorum her ne kadar geç olsa da..