Ay Karanlık
"Maviye, maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine,
Rüzgarda asi, körsem
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık..."
Bir emek, düşün işçisi Ahmed Arif...
Evimizde abimiz, mahalle de komşumuz, uzak bir diyardaki sevdiğimiz bir dost gibi.
Yaşadığı acıları, halkının sorunları ile meşrebince gayet güzel kelimelere, şiirlere aktarmış bir güzel insan.
Sevdadan, emekten ve bir cümle güzel ile acıdan yana ne varsa aktarabilmeyi başarabilmiştir.
Şiirlerinle zaman ve mekâna kafa tutmaya devam edecek nadir şairlerimizden.
Okumanız şiddetle tavsiye edilir.
İyi okumalar.