Azizim söylendiğin beden yorgunluğu nedir?
Uyu verirsin geçer gider
Sen hiç duyguların yorulduğunu duymadın mı?
Bir özlemin çekile çekile lime lime olduğunu
Bir sevginin itile itile yok olduğunu
Bir öfkenin büyüdükçe patladığını
Nefretin gittikçe toz olduğunu
Ya da bir aşkın kül olduğunu
Hiç duymadın mı?
Duy istiyorum azizim duy
Özlem de, sevgi de, öfke de, nefret de, aşk da birgün yorulur ve tükenir
Lakin merhamet bakidir
Hele ki insan olanda merhamet
Telafuzu kolay, yükü ağırdır merhametin
Her yüreğe sığmaz, acıdır ısdıraptır sonu
İnsan yaratılanların en vahşisi olsa da
En merhametlisidir aynı zamanda
Bir yüreğe aşk düştü mü
Sen o zaman gör merhameti azizim
Bir damla göz yaşında insanın boğulduğunu
Asık bir yüzün aslında cehennem olduğunu
Kara bulutların gündüzü geceye çevirdiğini
Sen o zaman gör azizim
Yetmişe dayanmış yaşın
Lakin bir merhamete baston tutmamışsın
Bil isterim azizim bil
Doyurucu bir cinsel yaşantı elbette önemlidir ama tüm sorunların hele hele ilişki sorunlarının çözümünde pek de işe yarar değildir. İnsanı susuz bıraktığınızda bir süre sonra su onun için temel nesne hâline gelir ama susuzluğunu giderir gidermez hayatın yakıcı gerçekliği, kaldığı yerden yine kendisini hissettirecektir.
Kaldı ki, cinselliğin su gibi temel bir ihtiyaç olup olmadığı da tartışmalıdır. Kişi aynı yatağı paylaştığı kişiden nefret etse de cinsel doyumun mümkün olabileceği bilinmektedir. Bu yüzden cinselliğin sevgiye değil de sevginin cinselliğe temel oluşturduğu, sevgi olmadan cinsel sorunların çözülemeyeceği, sevgisiz cinselliğin kuru ve yavan olacağı, sevginin cinsel yaşamı güzelleştirip zenginleştireceği daha doğrudur.
Sayfa 147Kitabı okudu
59. analekt
Öldüğümde mezarıma gel, bir bakın etrafa; toprak nasıl yiyip bitirmiş etimi! Usulca seyret, etrafımda yatanları. Koskoca bedenler, sokulmuş toprak yorgana, nasıl olur da yatarlar! Bu heyecan, bu sevgi, bu aşk, bu nefret; nasıl insanı hapseder böylesine! Düşün kendi kendine, düşün hiçbir pranga takmadan kalbine! Sükût gibi izle mezarımı, dualar et ve kalk git yanımdan! Unutma benim öldüğümü, unutma senin öleceğini, unutma herkesin öleceğini... unutmanı istemem, öyle gafil, öyle sefil ve öylesine habersiz olmanı...
Her koşulda kendi olabilen kadınlar candır :)
“ Kadınlar aşk uğruna , onları seven erkeklerin hayal dünyalarında oldukları şeye dönüşürler “
Anlamlı ve güzel bir hikaye. Uzun bir hikaye.. Papatya ve yakamoz..
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Aşk, en gizli olanı keşfetmeye çalışır ve en gizli olanı sunarken, nefret gizli olan hiçbir şeyle ilgilenmez, hiçbir şeyin özüyle ilgilenmez, geçmişle, gelecekle, kaderin gizlilikleriyle ilgilenmez, o sadece gerçek olandan, yüzeyden, görünür biçimde var olandan nefret eder. Sevgi, yorulmak nedir bilmeden, tekrar tekrar en gizli olana ulaşmaya çalışırken, nefret, sadece en görünür olanı, öyle bir istisnasızlıkla görür ki, bütün korkunçluguna ve acımasızlıgına ragmen nefret eden iblis, gülünç ve acemi bir etki yaratmaktan kendini kurtaramaz. Nefret eden, büyüteç adamıdır, birinden nefret ederken, onun yüzeyini, nefret ettigi o başın üzerinde rüzgarın hareket ettirdigi saç telinden, ayak tabanına kadar her şeyini bilir. Bilgi almak istiyorsanız nefret edene başvurun, fakat bilmek istiyorsanız sevene
Sayfa 161Kitabı okudu
Papatya& Yakamoz [9-13]
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere