Sevgi saygıdır, tapmadır, onurdur, yukarıya doğru bakıştır. Pis yaraların sarıgısı değildir. Ama onlar bunu bilmez. Sevgiden en çok söz edenler, onu hiç hissetmeyenlerdir. Anlayış, acıma, nefret ve genel kayıtsızlığı karıştırıp bir çorba yapar,adına sevgi derler.İnsan bir kere sevmenin ne olduğunu sizin ve benim gibi hissettikten sonra, o katıksız ihtirası ve katıksız yükselmeyi yaşadıktan sonra, daha azına razı olmak imkansızdır.
Sayfa 523Kitabı okudu
“Ey kavgacı sevgi! Sevilen nefret!
Ey ağır hafiflik! Ağırbaşlı uçarılık!
Ey hiçten yaratılan her şey!
Uyumlu biçimlerin, biçimsiz kargaşası,
Kurşun tüy, parlak duman, soğuk ateş, sayrılı sağlık!
Hep uyanık uyku… Bunların hiçbiri değil.
Bu sevgiyi duyarım, ama haz duymam ondan.”
Sayfa 11 - TÜRKİYE İŞ BANKASI
Huzur dediğiniz de aklınıza ne gelir dersem ne dersiniz? Annem gelir.. babam.. Başka şeyler...
Fakat huzurun kelime anlamı:
insanın içinde duyumsadığı rahatlık duygusu, gönül rahatlığı, iç rahatlığı, baş dinçliği, rahatlık içinde bulunma durumu, dinginlik, çekişmesizlik... Sadece bunlardan ibaret huzur, oysa insan hayatı için yalnızca huzur
Kalbine sor-OZBİ
O kalbine sor
Savaş diliyo mu?
Gönlüne sor
Aşk biliyo mu? (x2)
Ruhunu al karşına koy
De ki aşk gülecek, bunu aklına sok
(Bunu aklına sok)
Saygısız bir alâka, severken sevilmek arzusundan ve sevilmemek korkusundan müteheyyic olmıyan, zevalinden havf-ü endişe edilmiyen lâübali bir alâka, mahabbet değil bir eğlencedir. Mahbubunun rızasına hasrı nazar etmiyen ve onu her fenalığa razı olur farzederek hiç bir hareketten nefret ve istikrahını hisaba katmıyan ve binaenaleyh ona karşı hiç bir edebsizlikten korkub çekinmiyen bir müdde'inin mahabbet dâvası bir oyundan başka ne olur?
En yüksek, en hassas sevgi en cüz'i bir şaibei muhalefete meydan vermemek endişesiyle titriyen, ve bu titreyişten en yüksek bir edeb-ü terbiye ilhamı alan kalbin mahabbetidir. Bir de izzeti olmayın mahbubun ne muhibbinde ne mahabbetinde bir kıymet yoktur. İzzetin ilk hükmü ise mehabet, ta'zım ve mehafet ilka etmektir. Ve muktezayı mehabbeti nâzım ve mahabbeti küstahlığa çevirmiye mani olacak böyle bir mehafetle mütelâzım olmıyan mahabbet davaları kizb-ü tahakkümden başka hiç bir şey değildir.
Hiç bir aşk tasavvur edilemez ki, onda en derin âlâm-ü lezaizin mübarezesinden çıkan ateşli bir heyecan bulunmasın. Âşıkı hakikinin kalbi en büyük harb ma'rekelerinden daha müteheyyic, en büyük zevk sahnelerinden daha neş'elidir. Hicran ile visalin çarpışmadığı hiç bir lâhzai aşk tasavvur edilemez.
Elmalılı Hamdi Yazır (r.h)
"İnsan sevmek istediğini sever. Kalbimizdeki hisler yine bizden gördükleri izin üzerine ortaya çıkmışlar, var olmuşlar, yayılmışlardır; her arzumuzu kendimiz icat ettiğimiz gibi aşkımızı da kendimiz icat ederiz. Bugün birisini sevmek isteriz, onu sevmekten haz duyarız, kalbimizde bir aşk başlangıcı olur, ona izin veririz, büyür, büyüdükçe bizi ele geçirir, ele geçirdikçe kendimizi ona mahkum sayarız; bu bir kuruntudur ki sırf kendi icatlarımızdandır. Yarın sevdiğiniz şeyi sevmemek isteyiniz, nefrete değer bir nokta icat ediniz, izin veriniz o nefret kuvvetini artırsın, yavaş yavaş kalbinizdeki şiddetli sevgi duygusuna etki etsin, sevdiğiniz şeyi son derece sevmediğinizi anlarsınız."
Sayfa 86Kitabı okudu
