Ve öyle bir sevgi ol ki,
Sevmek için sevilmeye muhtaç olma.
Bir taş ol ki parmaklıklar kur içine,
Müebbet ceza ver sevgiline.
Öyle bir gözyaşı ol ki,
Her damlası can olup cananı bulsun,
Ona pınar olup onunla boğulsun,
Öyle biri ol ki aşkım kendin olsun
Sadece sen...
Victor Hugo
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir
Aşkım Kendin Ol sadece sen
Söylenmemiş bir yalan gibi ol Düşmesin dilinden, dökülmesin kalbine tek bir hece
Ya ateş kadar kırmızı ol yansın seninle kalbindeki gök kuşağı veya bir su ol bırak bulsun kendi yatağını. Öyle bir tövbe ol ki mabet diye kapansın melekler, açılsın arştan gönül kapısı ve öyle bir sevgi ol ki sevmek için sevilmeye muhtaç olma. Victor Hugo
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur
Aşkım Kendin Ol Sadece Sen
Bir beyaz kağıt gibi ol, ya da gökyüzünde, semada, arşında üstünde beyaz bir melek gibi ol.
Hiç işlenmemiş bir günah gibi ol doğmamış bir insan gibi doğ bu acımasız dünyaya
Doğ ki sen dünya için değil dünya senin için dönsün.
Söylenmemiş bir yalan gibi ol düşmesin dilinden dökülmesin kalbine tek bir hece
ya ateş kadar kırmızı ol yansın seninle kalbindeki gök kuşağı
veya bir su ol bırak bulsun kendi yatağını.
Öyle bir tövbe ol ki mabet diye kapansın melekler, açılsın arştan gönül kapısı
ve öyle bir sevgi ol ki sevmek için sevilmeye muhtaç olma!
Bir taş ol ki parmaklıklar kur içine müebbet ceza ver sevgiline...
Öyle bir gözyaşı ol ki her damlası can olup cananı bulsun ona pınar olup onunla boğulsun.
Öyle biri ol ki aşkım kendin olsun sadece sen.
Hâmuş!..
Dedi Mevlana kendisine Hamuş!... Yani Suskun!... Sustuğu yerde açıldı kapılar, önüne serildi ışıltılı kelimeler, kalbi duygular… Hamuş!.. dedi sustu Mevlana… Sustu ve kapandı karanlıklara… Karanlıklara Şems doğdu sonra… Baktı… Gördü… Adına Aşk dedi… Candan özge candan öte olana… Yaprakta tohumu, damlada okyanusu gördü sonra…
Hâmuş!..
Sen kendini başkalarının dilinden dinleme, bilmezler. Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler. Unutma şunu, senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini katarlar. Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler. Bazılarının gönlü yoktur sevmeye, onlar sadece nefret ederler. Sen sen ol ve unutma: bir Allah bilir seni, bir de kendin. Gerisi hep bakıp kendilerini görmeyendir.
