«Yıl 1937, Atam. Okuyor çocuklarımız 'elif-be-te-se' deyu deyu. Akıyor gözyaşlarım Cumhuriyet deyu deyu.»
Sayfa 210 - Yordam Kitap 2. basımKitabı okudu
Yıl 1937, Atam.
Okuyor çocuklarımız 'elif,be,'te,se' deyu deyu. Akıyor gözyaşlarım Cumhuriyet deyu deyu.
Sayfa 210 - Yordam Kitap 2. Basım 2013
Gör’ün Duy’un Bil’in
Babam mı? Yine aynı baba, anamı ayrı dövüyor, beni ayrı. Utanıyor, sinirleniyor, ağlıyor, kırıp döküyor, bakmaya bile tahammül edemiyordu, iğreniyordu, tükürüyordu ve sonunda babam, atam geldi iğrenerek kucakladı hayvanların yanına ahıra götürdü. Önceden hazırlamış, boynuma ipi geçirecek asacak! Olsun be baba isteğimde buydu, ipi boynuma geçirirken ellerine baktım hiç titremiyordu. Sonra dışarı çıktı, ipi çekmeye başladı, nefes alamıyordum, sonunda kurtuluyordum, hayvanlar sanki anlamış gibi gözlerime bakıyorlardı, nasıl şefkatli bakış? Acaba onlar da seviniyor muydu kurtulduğuma ? Süreyya, bugün senin bayramın Süreyya.........
Sayfa 137 - uyanış yayıneviKitabı okudu
Ah be Atsız Atam....
O sarayda bulunca Tanrılaşan erleri
Artık gözüm arkaya bir daha dönmeyecek.
Hepsi sussa da “Kür şad” uzatarak elini;
“Hoş geldin oğlum ATSIZ, kutlu olsun! ” diyecek.
Konuş be Atam
Bize düşen görev, en hızlı hareketle ulusal isteklere saygılı, yeni bir hükümetin iktidara gelmesini sağlamaktır.
Sayfa 121 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ah be Atam:((
Buna rağmen, çok defa bir arkadaşın ölümüne saatlerce hüngür hüngür ağladığını, bir kurban kesme merasiminde boğazlanan hayvanın deprenişlerini görmemek için başını çevirdiğini ve harp sahalarında düşman cesetlerine gözleri sulanarak baktığını yakından görenler arasındayım.
Sayfa 125 - İnsanlığı
