robenson
Robenson, akıllı Robenson’um,
Ne imreniyorum sana bilsen!
Göstersen adana giden yolu;
Başımı dinlemek istiyorum.
Ben gemi olurum sen kaptan ol;
Yelken açarız bir sabah vakti.
Güneşte gölgemiz olur deniz.
Yolculuk! Derken adamızdayız..
İsterdim tercümanım olasın,
Tanıtasın beni balıklara,
Vahşi kuşlara ve çiçeklere;
Bizdendir diyesin benim için.
Ağaca çıkmasını bilirim,
Tanırım meyvanın olmuşunu;
Taş kırmak da gelir elimizden,
Ateş yakmak da, aş pişirmek de.
Robenson, halden bilir Robenson
Adan hâlâ batmadıysa eğer,
Alıp götürsen beni oraya,
Deniz yolu kapanmadan evvel!
Sayfa 146 - Can Yayınları
Beden bakımından ondan uzağız amma; cansız bedensiz ikimiz de bir nuruz; İster onu gör, ister beni... Ey arayan kişi! Ben oyum, o da ben”
Sayfa 77Kitabı okudu
Bu dünya da seninle hoş, o dünya da seninle hoş! Bu dünyada bensiz olma, o dünyaya gitme bensiz!
Sayfa 81Kitabı okudu
Doğumu hicret yaşantısı hicret ve vuslatı bir hicretti
Sayfa 87Kitabı okudu
Allahın hükmü ve takdiri gelince akıl da ne oluyor ki! Ay bile tutulur
Sayfa 298Kitabı okudu
Ey bizim sevdası güzel aşkımız; şadol
Sayfa 305Kitabı okudu