Gündüzleri ona ülke manzaralarından mutluluk resimleri gibi parçalar gönderen bilinçaltının sinemacısı, geceleri aynı ülkeye tüyler ürpertici dönüşler organize ediyordu. Gündüz, terk edilen ülkenin güzelliğiyle aydınlanıyordu, geceyse oraya dönüşün dehşetiyle. Gündüz ona kaybettiği cenneti gösteriyordu, geceyse kaçtığı cehennemi.
Sayfa 19
Kafdağı
Dünyanın bütün şiirleri sizi söyler, bütün şarkıları size söylenmiştir. Çocuk kalbiniz gövdenizde çiçek açmaya başlamıştır. İçinizde binlerce karınca dünyayı size, sizi dünyaya taşıyıp durmaktadır.
Sayfa 38Kitabı okudu
O VAR
Gözlerimizin önünde
İlginç bir yaşam sürdürdü.
Anlattı, dinledi, güldürdü,
Ölümü düşünmüyorduk,
Düşündürdü.
Sayfa 16
Okur Takip Önerileri
Dalına Tünemedim
Söylenmiş sözleri geveleme.
Hiçbir sözcüğü yineleme.
Saksıdaki bitkileri de sulama.
Sayfa 67Kitabı okudu
Son Yolculuk
Yaşam boyunca, doğduğu kentin dışına çıkmamış olan babam, ölüm döşeğinde kulağıma şöyle fısıldamıştı: “Biliyor musun, canım uzun bir yolculuğa çıkmak istiyor.”
Sayfa 54Kitabı okudu
Son Hiç Son
Devam.
Hep devam.
N’olursa olsun devam, dedim.
Ama yavaş yavaş zamanın dışına doğru kaymakta olduğumu görüyordum.
Sayfa 47Kitabı okudu
Bugüne değin hiçbir yeri yurt edinmediğime göre, burayı da kendime yurt edinmem için hiçbir neden yok. Yakın gelecekte böyle bir niyetimin olacağını da sanmıyorum.
Sayfa 12Kitabı okudu
İki arada bir derede kalmış olan ben de sesimi yükselttim ve hiçbir noktaya, hiçbir dünyaya ait olmadığımı söyledim. Çizgim mizgim, eksim artım, solum sağım yok, dedim meraklı salaklara.
Sayfa 32Kitabı okudu
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Sayfa 69
Benim içimdeki suçlu onların içindeki suçluyu anlıyordu.
Sayfa 59
Nihayet dibe varmıştım, bayağılığın son noktasına. Artık sırada çarpıp parçalanma vardı, yarı bilinçli sürüklendiğim sona yaklaşmıştım
Sayfa 58