Ayça
@aycabeyzasenturk
XVI • kitaplara, sanata, dillere ve kendini geliştirmeye açık biri.
Ankara
Ankara, 2007
42 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hayatımızın ilerleyen dönemlerinde başka insanlarla tanışacağız. Hikâyelerimizi anlatıp duracağız onlara ama hiçbiri gerçekten anlamayacak. Bu tür şeyleri ancak orada bulunduysan anlarsın.
Sayfa 302 - DiegoKitabı okudu
Ayça tekrar paylaştı.
"Galiba hepimiz bu yıl sonsuza kadar sürmesini istediğimiz birisiyle olan bağımızı kaybettik."
Ayça tekrar paylaştı.
"Bir düşmanı bağışlamak, bir dostu bağışlamaktan daha kolaydır."
Sayfa 89Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ayça tekrar paylaştı.
İnsanın elinde kendinden, küçük bir Benlikten başka bir şey yok. Uzam ve zamanda, hatta dünyada, birlikte-varoluşta radikal bir kayba tabiyiz. Dünya yoksunluğu bir diskroni belirtisi. İnsanı, bütün gücüyle sağlıklı tutmaya çalıştığı küçük, önemsiz bedenine ufaltıyor. Bundan başka hiçbir şeyi yok insanın. Kırılgan bedeninin sağlığı dünyanın ve Tanrı'nın yerini alıyor. Hiçbir şey ölümden uzun ömürlü değil. Dolayısıyla bugün ölmek, çok zor. Ve insanlar, yaşlanmadan yaş alıyor.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir kitap okudu
544 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
12 günde okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Her neyse; hayat her durumda sonu kötü biten bir hikâye değil midir zaten?
Sayfa 224Kitabı okudu
Bu iki sıradan zavallıyı bu denli özel kılan şey, inatla yaşadıkları ve yaşattıkları aşklarıydı. İşte bu hayale saygı duyulması gerekiyordu.
Sayfa 224Kitabı okudu
Bir gün toz zerrecikleri sizi bağrına basarsa bilin ki ya nirvanaya ulaştınız ya çıldırdınız. Hangisi olduğuna kendiniz karar vereceksiniz.
Sayfa 120Kitabı okudu
Suratlarında, ruhlarının özünü yansıtan bir yaşam ifadesiyle dikilirken her biri nefretin, açgözlülüğün ya da kıskançlığın olağanüstü bir tasviri gibiydi.
Sayfa 110Kitabı okudu
Karanlık Tanrı'nın ta kendisiydi. Size şahdamarınızdan daha yakın, her yerde olan ve gören, her zaman sizi sarmalayan başka kim olabilirdi ki? Siz onu göremezdiniz çünkü ışığın arkasına saklanırdı.
Sayfa 109Kitabı okudu
Varlığımızı sürdürebilmek için kötü olmak zorundaydık. Zamanında iyi insanlar var idiyse bile artık yeryüzünde onların günlerinden eser kalmamıştı.
Sayfa 106Kitabı okudu
Evet, itici bir görünüşe sahipti ama netice itibariyle dünyada yaşayan bütün insanlar itici, hatta kötü değil miydi?
Sayfa 106Kitabı okudu
Dövüşecek düşmanlar ve sevilecek kadınlarla çevrelenmiştim. Gerçi silahım plastiktendi. Kadınların da öyle. Yine de böylesi bile hiç yoktan iyiydi.
Sayfa 104Kitabı okudu