"İnsanoğlu güzel şeye düşmandı. Nasıl bilmeden kendi saadetini; başkasının saadetini yıkmak isterdi? İnsanoğlu huzurun, iyiliğin düşmanıydı, kendi kendisinin düşmanıydı."
Modern toplumlarımızda insanlar bağımsızlık ve güvenlik elde etmeyi değil, lüks ve gösteriş elde etmeyi arzular; başkalarını çatlatma ve sersemce bir kendini beğenmişlikle gösteriş yapma arzusu bütün tüccarlar, bankacılar, sanayiciler toplumuna en usandırıcı meşgaleleri dayatır. Neredeyse bütün insanlar herhangi bir şey hakkındaki hükümlerini kamuoyunun ona biçmiş olduğu değere göre verirler. Üstelik kamuoyu sadece gemimizi ilerleten yelkenleri şişirmekle kalmaz, dümenin kontrolünü de üstlenir ve rotayı belirleme hakkını bile elimizden alarak bizi tamamen pasif bir role indirger.
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.