Uzun uzun bakıyorum gözlerimin elasına, zira yirmi yıl baktığı rengi görmemiş gözlerim. Kayboluyorum, yeşil ile kahvenin birbirine karıştığı bulanıklıkta. Saçlarıma düşen kar tanelerini izliyorum sonra. Zaman ağartmamış, kumralıma bulut katmış, eskitmemiş, izlerini bıraksa da. Buklelerimi aşağıya doğru çekip tekrar kıvrılışını izliyorum. Yaramaz