Bir Gözyaşı Bir Gülümseme
"Çünkü ona olan sevgim, onun içindeki ışığın, ara sıra kapladığı tedirginliğin karanlığını dağıttığını görmek umuduydu."
Merhaba kitapseverler,
Zamana yayarak okumayı seviyorum felsefik unsuru olan eserleri. Kendine has felsefe anlayışı ve öğretisi ile kalemini okumayı sevdiğim bir yazar Halil Cibran. Daha önce de birkaç eseriyle tanışma fırsatı bulmuştum okumalarımda. İnsan hayatına nokta atışı yapan tespitleri mevcut bu eserinde de. Psikolojiyi ve de sosyolojiyi kendi bilgi ve görüş süzgecinden damıtıp harikulade bir eser meydana getirmiş. Satırlarına vermek istediği mesajları da ustalıkla bir gergef misali işlemiş yazar.
İsmiyle müsemma bir yapıt diyebilirim eser için. Hem kitabın kapağı hem de adı dikkatimi çekmişti kitapçıda raflar arasındaki incelemelerimde. Kitapta mutluluğa ulaştıracak yola, bu yolculuğun yüzümüzde açtırdığı tebessüm çiçeklerine ve saadet gözyaşlarına, insanın hayattan ne beklediğini yeniden sorgulamasına sebebiyet veriyor kitap.
Yersiz kargaşa içinde olmaktansa kabuğuna çekilip kendi münzevi yaşamında hayat gayesini aramayı, etrafındakilere hoşgörü ve iyilikle yaklaşmayı, tevazu sahibi olup kibirden arınmayı hatırlatıyor Halil Cibran.
"Zamanın sahnesinde oynanan insanın tragedyasıdır bu. Bu tiyatrodan hoşlanan seyircilerin sayısı çoktur ama düşünüp kafa yoranları oldukça az." Beni üzerinde en çok düşünmeye sevk eden alıntı bu cümle olmuştu. Kitapta düşünce dünyamızı şekillendirecek birçok cümle bulunmakta. Bu yönüyle not alarak ve yorumlayarak eseri okumanızı tavsiye edebilirim.
Okumanız bol olsun.
