Yazarın 
Sinek Isırıklarının Müellifi kitabıni dün bitirdim. 166 sayfalik kitaptan 70ten fazla alıntı yaptım sanırım. Ayrıca yazarla tanışma kitabımdi
Hemen ardından bunu okumak istedim.
Birbirinden sonuçsuz kisacik minicik öykülerden oluşan bu kitap başta beni çok sasirtti. Bitti mi ne oldu, ileride tekrar devam edecek derken bir kaç öykü geçtikten sonra fark ettim ki, bitmiş... Diğerleri gibi...
Sonunu yazarımız okuyucunun hayal gücüne bırakılan bu öyküler, tam kar yağarken pencere önünde(varsa şömine daha iyi olur), elinizde kahvenizle (benim tercihim bol tarçınlı salep) okunacak, insanın içini ısıtan cinsten ️
Ama O kısacık metinlerde bile öyküler öyle içine çekiyor ki bizi, pat diye bitince sudan çıkmış balığa dönüyorsunuz.
Okuduğum diğer kitabıyla kıyas yapmayacağım. Anlatım tarzini, kelimeleri raks ettirişini sevdim.
Yazarı okumaya devam edeceğim
İnsanı insana en karanlıklarıyla anlatan Barış Bıçakçı
İlginç kitaplarla karşıma çıkan bir yazar. Şu ana kadar iki kitabını okudum ve bir de onun kitabından uyarlanan filmi (Bizim Büyük Çaresizliğimiz) izledim. Üzerinde durulası bir yanı olmuş olmalı ki okumaya devam etmek istiyorum. Bu kitabında da insana farklı duygular yaşatmayı başarıyor. Buyrunuz minik incelemem:
Her hikaye başka bir hikayeyi barındırır içinde. Ya da tüm hikayeler birbirlerinden doğarlar. Biriyle karşılıklı oturmuşsunuz, ister bir kafede olsun ister bir meyhanede, işte o samimiyeti yakaladığınız insan size birsürü hikaye anlatıyor. Başından geçenler, komşusunun yaşadıkları, kuzeninin yaşadıkları belki.. Her hikayede bir şey dokunuyor insana. İyi, kötü bir his ki yüreğe gelip konuyor. Bazen teğet geçiyor. Bazen vurup kaçıyor. Bazen orada kalıyor. Okunmaya değer, iç ısıtan cinsten bir kitap. En sevdiğim öyküler:
“İki kişi ölümden korkuyoruz”
“Her şey gün gibi ortada” oldu. Ve tabii daha nice güzel öykü var. Öykülerden önce bir şehir rehberi bölümü oluyor, öykülere rehberlik eden. Okuyunuz efenim... Önce bu kitabını sonra 
Herkes Herkesle Dostmuş Gibi ‘yi
