Hayatın belirli safhalarında insan, inançsız ya da günahkâr olarak yaşamış olabilir. İnançlı olarak öldüğü takdirde diğer günahların affı konusu, Allah'a kalmış bir iştir. Fakat hangi yaşta olursa olsun, inançsız ölüm halinde aff sözkonusu değildir. Bunun için Kur'an-ı Kerîm'de "sadece müslüman olarak ölünüz" (Bakara;2/132) tavsiyesi yapılmıştır. Kimin ne kadar yaşayacağı ve ne zaman öleceği bilinmediğine göre (Lokman; 31/34) de insan, her an ölecekmiş gibi îmânlı ve günahsız olarak yaşamak durumundadır. Aksi halde, äkil-bāliğ olduktan sonra yaptıklarından sorumludur. Bu sorumluluk derecesi ve gerekiyorsa ceza süresi; hiç kimsenin tasarrufunda değildir. Bu yüce Allah'a aittir. Hiç kimsenin bu ilâhî iradeye ambargo koymaya da hakkı yoktur.
Sayfa 121 - Mustafa Varlı, 4. Baskı, Ankara 1999Kitabı okudu
Bakara Suresi 132. Ayet
Allah sizin için bu dini (İslâm'ı) seçti.
(2-Bakara) (1. Cüz-4. Hizb)
Sayfa 19 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları Haziran 2015
Nüzul sırasına göre Kuran'daki emir ve yasaklar
1) Kur’an okuyun! (Alak, 1)
2) Kulluk görevlerinizi yerine getirmenizi engelleyenlere itaat etmeyin! (Alak, 19)
3) Secde edin! (Alak, 19)
4) İnkârcılara itaat etmeyin! (Kalem, 8-15)
5) Sabırlı olun! (Kalem, 48)
6) Geceleri değerlendirin! (Müzzemmil, 2-4)
7) Allah'ın adını anın ve tüm benliğinizle O'na yönelin! (Müzzemmil, Yalnız
İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilâhı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz
Hz. Ya'kûb (as)
"Bunu Ibrahim de kendi oğullarına vasiyet etti, Ya'kub da, 'Oğullarım! Allah sizin için bu dini (İslâm'ı) seçti. O halde sadece müslümanlar olarak ölünüz!' (dediler). Yoksa Ya'kub'a ölüm geldiği zaman siz orada mı idiniz? O zaman (Ya'kub) oğullarına: 'Benden sonra kime kulluk edeceksiniz?' demişti. Onlar: 'Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilâhı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz; biz ancak O'na teslim olmuşuzdur' dediler."
[Bakara 2/132, 133]
Sayfa 96Kitabı okudu
~
“İbrahim ve Yakub, oğullarına şöyle vasiyet ettiler: Allah sizin için dini seçti, o halde ancak O’na teslim olmuş bir halde ölün” [Bakara Suresi, 2/132]
(Bu ayette sözü edilen) din, harf-i tarif’le birlikte kullanılmıştır, dolayısıyla bu, bilinen ve belirli bir dindir. Ve Hak Teâla şöyle buyurur: “Allah’ın indinde din İslam’dır” [Âl-i İmran Suresi, 3/19]
Pdf-Yakub Kelimesindeki Hikmet-i RuhiyyeKitabı okudu
Kısa yol...
Yüce kitabımız Kur'an-ı Kerim'de kimi ayetler -insandan beklenen bazı şartlar sıralandıktan sonra- "leallekum tuflihun" (Umulur ki bunları yaparsanız kurtuluşa - felaha erersiniz), leallekum turhamun" (Umulur ki bunları yaparsanız ilahi rahmete erersiniz), "ulaike humul muflihun" (felaha erenler ancak onlardır) şeklinde biter.
Zorluklardan selamete çıkmanın yöntemlerini açıklayan bu çeşit ayetlerin şart cümleleri, başına gelenlerden felaha çıkmak isteyen kişilerin aslında görev listesidir de... Bu görev listesine riayet edenlerin kurtulacakları, ilahi bir taahhüt ve yanıltmayan bir müjdedir.
Bu şartlar şöyledir:
Bakara 2-5: Gayba iman edip namazınızı kılın, size ihsan edilen nimetlerden başkalarını da faydalandırın, sana ve senden önceki gönderilen kitaplara ve ahiret gününe kesinkes iman edin...
Bakara 189: Allah'a karşı gelmekten sakının... Al-i İmran 104: Insanları hayra çağırıp onlara iyiliği tavsiye edin ve kötülüklerden onları alıkoyun...
Al-i İmran 130: Faiz yemeyin ve Allah'a itaatsizlikten sakının....
Al-i İmran 132: Allah'a ve peygambere itaat edin...
Al-i İmran 200: Sabredin, sabırda yarışın, hazırlıklı ve uyanık olun...
Maide 35: Allah'a yaklaşmaya vesile arayın ve O'nun yolunda çaba harcayın...
Sayfa 159Kitabı okudu
Bakara Sûresi, 212. Ayet
İnsanlar bir tek ümmet idi. Sonra Allah, müjdeciler ve uyarıcılar olarak peygamberleri gönderdi; onlar aracılığı ile anlaşmazlığa düştükleri konularda insanlar arasında hüküm vermek için gerçeği içeren kitabı indirdi. Ancak kendilerine apaçık gerçekler geldikten sonra aralarındaki kıskançlık yüzünden, o kitap hakkında anlaşmazlığa düşenler de onun kendilerine verildiği kimseler oldu. Sonra Allah onların, üzerinde ayrılığa düştükleri gerçeği, kendi izniyle müminlerin bulmasını sağladı. Allah dilediğini doğru yola iletir.
[Ümmet "bir din üzerinde birleşen topluluk" demektir. Ayetteki ümmet kelimesinin, "aralarında ortak inanç ve değerlerin bulunduğu, birlik ve beraberlik içinde yaşayan bireylerden oluşan topluluğu" ifade ettiği anlaşılmaktadır (Bakara 2/134). Ayete göre insanlar (insan topluluğunun ilk örneği veya herhangi bir insan topluluğunun ilk oluşumu) başta birlik ve dirlik içinde yaşayan bir topluluk iken zaman içinde ihtilâflar baş gösterdi, Allah birlik ve dirlik bozulmasın diye kitaplar ve peygamberler gönderdi, ama kıskançlık, egoizm gibi duygular yüzünden insanlar âyetleri sağa sola çektikleri için kitap üzerinde de ihtilâfa düştüler. Allah'a içten inanan ve ibadetlerle nefsini eğitenler, bütün peygamberlerin getirdiği ve aynı inanç esaslarını içeren kitapları doğru anladılar ve doğru yolu buldular (Bakara 2/131-132, 136; Nisâ 4/163; Maide 5/69; Hac 22/78).J
Sayfa 32Kitabı okudu
1Ayet | vedalaşma
"Bunu İbrahim de kendi oğullarına vasiyet etti. Ya'kûb da: Oğullarım! Allah sizin için İslâm dinini seçti. Sakın başka türlü değil, sadece müslüman olarak ölünüz, dedi.
Yoksa Ya'kûb'a ölüm geldiğin zaman siz orada mıydınız? O zaman Ya'kûb oğullarına: benden sonra kime kulluk edeceksiniz? Diye sormuştu. Onlar da: Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshâk'ın ilâhı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz; biz ancak ona teslim olmuşuzdur, dediler."
[ Bakara sûresi (2), 132-133 ]
Sayfa 209 - kampanya kitapları | 4. cilt
