Günlere bakarsın katı katı
Üzerine çekersin perde
Yoldan geçenler var da
Her akşam gelenler ner’de?
Tanrılar vermez insana bütün güzel, iyi şeyleri, boy bos ve akıl ve söz ustalığı toplanmaz bir adamda.
Tanrı kimine güzellik vermemiştir ama bakarsın bir konuşur, bütün gözler ona döner, ölçülü sözleriyle sevdirir kendini halka, bakarlar ona her geçtiği yerde tanrı gibi.
Kimi de güzellikten yana tanrılara benzer ama, bir konuşması vardır, berbat mı berbat.
Sen de öylesin işte, bir tanrı gibi güzel,
akıldan yanaysa, fukara mı fukara.
Sayfa 131 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir ev nedir? diye düşündüm: kardan yağmurdan korur insanı, penceresi vardır, dışarıya bakarsın, ama dışarıda değilsin, hem hayata aitsin, hem kendi fanusundasın.
Yine de bir ev nedir?
Sayfa 24Kitabı okudu
"Hayat bu, bir bakarsın her şey bir anda son bulur. Hayat bu, son dediğin an her şey yeniden can bulur."
Sayfa 23Kitabı okudu
Ahmet Telli
Tenhadır sığındığın bütün kıyılar
Odan dağınıktır, tütün kokuyordur
Okusan da dilsizdir kitaplar
Bir fotoğraf düşer ansızın
Cam kesiği gülüşlerdir kanayan
Pencerende solgun bir ayışığı
Mahçup bir duruşla bakarsın
Susarsın.
Sükût iyi gelir belki.
Ahmet Telli
Akıp gider yıllar, bir bakarsın geriye
Kimler iz bırakmış, kimler gözden düşmüş diye
Yüzünde tebessüm, içinde bir sızı kalır...
Ölüm bu,
Fıkara ölümü
Geldim, geliyorum demez.
Ya bir kuşluk vakti, ya akşamüstü
Ya da seher, mahmurlukta
Bakarsın, olmuş olacak..
