78 Kuşağının En Hüzünlü Şairi Ahmet Erhan ( ANISINA)
Anne ben geldim, üstüm başım
Uzak yolların tozlarıyla perişan
Çoktan paralandı ördüğün kazak
Üzerinde yeşil nakışlar olan
Anne ben geldim, yoruldum artık
Boşluğa asılı bir ilan panosu kadar yalnızım
Rüzgârların estiği yöne bağlı saltanatım
Dünyayı görmeyeyim, gözlerimden öp beni
Nasılsa bir gün dökülür boyalarım...
Ahmet Erhan
Tren raylarını severim.
Bağımsızlığı, gidebilmeyi, kalmak zorunda olmamayı,
Uymak zorunda olmamayı anımsatır.
Tren rayları bir tür bağımsızlıktır benim için...
TEZER ÖZLÜ
Kışın bütün ağaçlar senindi
Bütün çocuklar seni beklerdi pencerede
Şimdi başka kuşlar da geldi
Sense unutuldun serçe
Fakat ben hâlâ seni seviyorum
SERÇE / NECATİ CUMALI
BEN AZ KONUŞURUM SEN ÇOK ANLA - İLHAN BERK
Ben az konuşurum..
Sen çok anla!
İliş bana..
Günün herhangi bir saatine sesini,
Soluğunu, zihnini bulaştır!
Özlemekten yorulur mu insan?
Yoruluyor işte, söyleyemeyince yoruluyor!
Şimdi sen gelsen bana sarılsan,
Üstüm başım Aşk koksa..
Madem ben dokunamıyorum sana,
Bari yazdıklarım dokunsun.
Ben senin gittiğin günün
Ertesiyim!
İlhan Berk
"ne zaman koşup gelsem sana
tutunup sığınmak istesem kalbine umutla
hep düşüyorum
kalbin kırık mı senin..."
Mehmet Tektemur/ Benim de Kalbim Kırık şiiri