Ben de hayatımda birçok kez genelde bilmem kaçıncı katın balkonunda sigara dumanıyla hemdem olurken intiharı düşünmüşümdür 'atlasam şurdan da kafamın içindeki sesleri susturabilsem' diye ama sonra ya hayattaki başarısızlıklarıma yeni bir başarısızlık daha eklersem (Veronika'nın başarısızlıkla sonuçlanan intihar girişimi gibi) deyip vazgeçiyorum evet bu kitabı okuduktan sonra artık daha fazla başarısızlıkla sonuçlanabilme ihtimalini düşünüyorum neyse beni bir kenara bırakıp kitaba dönelim benimkinin aksine Veronika'nın hayatı çok da sorunlu değil onu intihara sürükleyen şey hayatın sıradanlığı, hayatı yaşanılabilir kılacak bir anlam arayışında kendisi, bu anlamı bulamayınca da intihar girişiminde bulunuyor ve kaderin cilvesi ki hayatta kalıyor. Tımarhaneye yatırıldıktan sonra daha önce hiç hissetmediği duyguları hissediyor ölümle burun buruna kaldığından dolayı aslında daha önce ölmeyecek gibi yaşarken çok fazla anlam yüklemediği hisler, hisleri farklı algılamasının sebebi hergün ölmeyi beklerken sabaha bir şekilde çıkabilmesi diye yorumladım ben... Siz nasıl yorumlayacaksınız bakalım keyifli okumalar..
