“Mutlu bir insansınız siz. Bu kadar kolayca mutlu olmanızdan dolayı acıyorum size, Mösyö. Bir insanın kendisini mutlu sanması için, alçalması mı gerek!... Ah! mutlusunuz Mösyö. Ne yani! Eğer siz: erdemliyim ben, deseydiniz; ben bundan şunu anlardım: başkalarından daha az acı çekiyorum. Yok ama, mutlusunuz siz. Kolayca memnun oluyorsunuz demek ki! Acıyorum size ve de kendi kötü mizacımı sizin yüce mutluluğunuzdan daha değerli buluyorum. Biraz daha ileri gidip, yeryüzünde gördüklerinizin size yetip yetmedi ğini sormaya kadar varacağım. Nasıl olur! Bir tek b“Mutlu bir insansınız siz. Bu kadar kolayca mutlu olmanızdan dolayı acıyorum size, Mösyö. Bir insanın kendisini mutlu sanması için, alçalması mı gerek!... Ah! mutlusunuz Mösyö. Ne yani! Eğer siz: erdemliyim ben, deseydiniz; ben bundan şunu anlardım: başka larından daha az acı çekiyorum. Yok ama, mutlusunuz siz. Kolayca memnun oluyorsunuz demek ki! Acıyorum size ve de kendi kötü mizacımı sizin yüce mutluluğunuzdan daha değerli buluyorum. Biraz daha ileri gidip, yeryüzünde gördüklerinizin size yetip yetmedi ğini sormaya kadar varacağım. Nasıl olur! Bir tek başka şeyler görmek için bile olsa, çekip gitmek bile istemediniz mi hiç! Ölümü sev meyene acımak için pek ciddi nedenler var elimde.”'
Sayfa 78Kitabı okudu
Kendi bedenime sahip değilken, onun aracılığıyla bir şeylere sahip olabilir miyim? Sahip olmadığım ruhumla bir şeylere nasıl sahip olabilirim? Zihnimi anlamazken, zihnim sayesinde nasıl anlayayım?
Duygularımız geçer; demek ki onlara sahip olamayız. Hele de ne olduğumuzu ortaya koyanlara. Esen rüzgârın ait olduğu akarsuya sahip olabilir miyiz?
Ne bir beden var bize ait olan ne de bir gerçek - bir yanılsama bile yok. Yalan hayaletler, yanılsama gölgeleriyiz ve hayatım dışarıda da, içerideki kadar anlamsız.
Var mı şunu söyleyecek kadar ruhunun sınırlarını bilen: Ben, kendimim?
Ama hissettiklerimi, benim hissettiğimi biliyorum.
Bir başkası bu bedene sahip olsa, onda benimle aynı şeyi mi ele geçirmiş olur? Hayır. Bedendeki bir başka duygudur sahip olduğu.
Herhangi bir şeye sahip miyiz? Ne olduğumuzu bilmezken, neye sahip olduğumuzu nasıl bilebiliriz?
Eğer yediğin bir şey için "ona sahibim” desen, seni anlardım. Yediğin şeyi kendine dahil ettiğine, kendi maddene dönüştürdüğüne, onun içine girişini hissettiğine ve o andan itibaren sana ait olduğuna şüphe yok. Ama yediklerinden bahsederken hiç "sahiplenilmiş” demedin. Bu durumda, sahip olmak diye neye diyorsun?
Sayfa 434 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 364 Başlangıç metniKitabı okudu
Onunla geçirdiğim her dakika çok kıymetliydi. Hayatım ikiye bölünmüştü. Artık sadece onunla olduğum zamanlar ve diğerleri vardı. Diğer zamanlarda onunla olmak için yaşıyordum. Onu görmeden önceki zaman ve onu gördükten sonraki zamanlar bir bekleyiş, bir boşluk, bir huzursuzluk, adeta yalnızca anılarımız ile yaşayabildiğim gerçek olmayan ve
Geçmek bilmeyen bir baş ağrım ve bir dolu ağrı kesicim vardı. Ardı ardına sigara yakıyordum yarı karanlık odamda. Bu güneş ışığı geçirmeyen perdeler güzel bir buluştu. Zira bu aptal ağrı ile başka nasıl baş edecektim?
Öksürdükçe kalbim çınlıyordu. Bir insanın kalbi nasıl çınlardı bilir misiniz? Her çınladığında göğsümün tam ortasına yayılırdı ağrısı. Öyle bir şey işte...
Burun deliklerime tıktığım peçete ıslanmıştı artık, yeni bir peçeteye ihtiyacım vardı. İçine bir dilim limon kesip attığım çayım soğumaya başlamadan içmeye başlasam iyi olacaktı. Televizyondaki sunucu kadın neden böyle bağırıyordu ki bilmem kaç tane suç kaydı olan konuk kadına? Az biraz dinlesem anlardım. Bir insan evladını niye satardı? Böyle insanlar niye benim güzel ülkemdeydi? Hasta olmamak imkansızdı. Belki de suçu hep polenlere atıyorduk.
Ben artık iyileşmek istiyorum.