Seranad kitabında en beğendiğim kısımlardan;
İlyas'ın Roma'da bir restoranda çalışan akrabaları varmış.Onları ziyarete gitmiş. Akrabaları her gün çalışmaya gidince o da sokağa çıkıyor, Roma'da bilmediği yollarda dolaşıp duruyormuş. Bir gün yolu park gibi nefis bir yere düşmüş. Orada çiçekler,ağaçlar, göller arasında gezmeye başlayınca gözüne birtakım mezarlar çarpmış. Mezarlar birer mutluluk tablosu gibi mermer heykellerle, bin bir renkli çiçeklerle süslüymüş. Ama mermerlerin üzerindeki yazıları görünce çok şaşırmış.Çünkü kiminin üstünde 21 gün, kiminin 34 gün ,kiminin 17 gün yaşadıkları yazılıymış. O dili bilmese de, mezar taşlarının üzerindeki sayıların bunu gösterdiğini anlarmış. Mezarların boyları da bebek mezarı olmayacak kadar uzunmuş. Bu işe hayret etmiş, bir anlam verememiş. Birine mezarlarda yazılı günlerin sırrını sormuş. Cevap şu şekilde verilmiş "Burası özel bir mezarlıktır." "Buraya gömülen insanlar mezar taşlarının üstüne gerçek yaşlarını değil, hayatta mutlu oldukları günleri yazarlar. Kimi 21 gün mutlu olmuş,kimi 37 gün. 52 ' yi geçmedi daha..."
Serenad 
Zülfü Livaneli
