yazar alasdair gray, kendisinin metnin yazarı değil, derleyeni olduğunu iddia ederek başlıyor söze. daha ilk andan itibaren postmodern edebiyatın dehlizlerine sokuveriyor okuyucusunu.
70'li yıllarda tesadüfen bir avukat iki arkadaşın eline geçen mektup ve tek nüshalı bir kitabın derlenip hazırlanmasıyla baslıyor her sey. bu iki arkadaş ellerine geçen hikayenini gerçek mi yoksa, yarı gerçek yarı kurmaca bir metin mi olduğu konusunda emin olamadıkları ve kendilerince sundukları maddi kanıtlarla süslerler metni. bir diğer katmanda ise bu iki arkadaşın buldukları, mccandles'ın yazdığı, hayat hikayesinin bir dönemi olduğunu iddia ettiği metne geçeriz. frankestein'daki gibi baslayan bu hikayede ise, baxter, mccandles ve bella'nın öyküsüne gireriz. burada ise okuyucuya yine iki farklı kapı açılır, yaşananlar acaba bella'nın mı yoksa mccandles'ın mı anlattığı gibidir. tüm bunlar bir kenara, viktorya dönemi, yazarın kimi karakterler vasıtasıyla sorguladığı toplumsal ve politik eleştiriler metni oldukça başarılı kılıyor. vicky unutlmayacak bir karakter olarak kalacak bende. kısaca, tavsiyemdir.
