Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Notre Dame’ın Kamburu… Tamı tamına 550 sayfa… Büyük bir işe kalkışmakmış gibi geliyor, kalın kitaplar en başta herkesin gözünü korkutur. Ama bu kitap için böyle bir endişeye hiç gerek olmadığını o ilk sayfalardaki önsözünü okuduğumda anladım. Yazar Grek harfleriyle yazılmış “kader” kelimesini gördüğü bu katedral için yazmış bu romanı.
Kitaba
Varoluşun gerçeği: yalnızlık
Daha bu dünyaya ilk geldiğimizde de yalnızdık. Annemize sadece muhtaçtık. O da bize muhtaçtı. Ama bu sadece bir çıkar ilişkisiydi. Ben kendimi bilinçsiz şekilde hayatta tutmaya çalışırken, annem de sevgi duygusunu tatmin ediyordu benimle. Ama ben yine de yalnızdım. Bir çok arkadaşım oldu. Hepsinin yüzünde geniş gülümsemeler olurdu. Ben ise sadece tebessüm ederdim. Çünkü yalnız olduğumun farkındaydım. Bir gün benim de varlığım son bulucak. Bu dünyada sadece ufak bir toprak parçasını kaplayacağım. Başka bir şeye de gerek yok zaten. Ailemin ve arkadaşlarım mezarıma gelecek ilk hafta. Sonra unutulacağım. Zaten hayattayken kimin aklındaydım ki? Varlığımın sebebini aradım hayatım boyunca. Belki buldum belki bulamadım. Ne fark eder ki? Ölmeden önce bir mezarlığa gitmiştim. Sadece bir gün varlığını sürdürmüş bir bebek gördüm mezarda. Ufacık bir mezarı vardı. Hayatının amacını bulmuşmuydu acaba? Sanmam. Demek ki ben bulmasam da olurmuş hayatın anlamını. Olsun yine de denemek gerek derdim. Ama artık yalnızım. Tıpkı gelecekte beni bekleyen mezarlık kadar umursanmayan bir şimdinin içindeyim. Yalnızım.
Ot dergisinin 82. sayısı,
Kitaplarını severek okuduğum, kendimce az kelimeyle çok şey anlatan yazar diye tanımladığım Stefan Zweign konu edilmiştir.
Dergide Stefan Zweign özlü sözlerinden başlayan bir iç kapakla merhaba demektir. Özlü sözler çoğu zaman bir kitaptan daha derin anlamlar barındırabiliyor..
Stefan zweign vicdanlı yazar olduğu doğumundan eşiyle intihar etmesine kadarki süreçte yaşamındaki dönüm noktalarının neler olduğu ve neden intihar ettiği ile ilgili bilgi sahibi olabilirsiniz.
Dergide ayrıca Behzat Ç hayranı olarak Emrah Serbest tarafından kaleme alınmış olan bebek mezarı yazısı da dizi keyfini yaşatır şekildeydi.
Ece Temelkuran fenomenliğide başladı her sayıda okuduğum yazıları ayrı keyifti bu sayıda ise utanç kavramının günümüzde anlam erozyonuna uğramasını kaleme almıştır.
Nazen Bekiroğlu da bu sayıda Belki bahçe ile bizlere " sen önünü aç yeter ki su nasılsa yolunu bulur" alıntısıyla bizlere sabrın, ve olaylar konusunda elinden geleni yapıp düzelmesi için sabır gösterilmesi gerektiğini en güzel şekilde göstermektedir.
Güzel yazıların olduğu bir sayıydı, İyi okumalar...
John Steinbeck bizleri yine 1930’lu yılların Amerika’sına götürüyor. Ekonomik bunalımların had safhada olduğu, işçi sınıfının ezildikçe ezildiği, öte yandan sermaye sahibi birkaç yüz kişinin zenginleştikçe zenginleştiği bir garip dönemdir bu. Geniş perspektiften bakıldığı zaman yazarın bir başka kitabı olan ‘Gazap Üzümleri’ ile birçok ortak
Cumhuriyetimizin 95. Yılına İthafen, Mustafa Kemal;
Bağımsızlığımızın Timsali olan 29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun!
* * *
“Cumhuriyetimiz öyle zannolunduğu gibi zayıf değildir. Cumhuriyet bedava da kazanılmış değildir. Bunu elde etmek için kan döktük. Her tarafta kırmızı kanımızı akıttık. İcabında müesseselerimizi müdafaa için lâzım olanı yapmağa hazırız.” 1923, Gazi Mustafa Kemal Atatürk
